Marokko | Fietsen naar de woestijn: Dag 7 – Van M’Hamid naar Zagora

Smal zandpad omringd door dadelpalmen en lemen muren in een groene oase.

Marokko | Fietsen naar de woestijn: Dag 7 – Van M’Hamid naar Zagora

De hele nacht heeft de wind om mijn tent gesuisd, en ook deze ochtend waait het nog stevig. Natuurlijk zet ik koffie, maar mijn ontbijt beperk ik tot een paar mandarijnen en twee repen – meer zou toch alleen maar naar zand smaken. De harde noordoostelijke wind is precies de richting waar ik heen moet. Geen andere keuze dan de tanden op elkaar en de helling met tegenwind te trotseren. Het gaat langzaam, maar falen is geen optie. Eenmaal boven word ik beloond met een fenomenaal uitzicht: aan de ene kant een eindeloze leegte, aan de andere kant een uitgestrekte oase, een lange groene strook met minaretten die er bovenuit steken. Dit is waarom ik fiets.

Ik heb een andere route uitgestippeld voor de weg terug naar Zagora, en dat blijkt een goede keuze. Het eerste deel van de terugweg slingert door stoffige paden tussen de palmbomen van de oase. Het voelt alsof hier nooit toeristen komen. Helaas zijn de scholen dicht, wat betekent dat alle kinderen buiten zijn. Zodra ik een half-ingestort dorp passeer, duurt het niet lang voordat ik gespot word. Binnen enkele seconden klinkt het tamtam-alarm en rennen kinderen vanuit alle hoeken naar me toe. Niet om te bedelen, maar omdat ik waarschijnlijk het spannendste ben dat ze vandaag zien. Leuk, maar ook irritant. Even stilstaan om rustig een foto te maken of het dorpsleven in je op te nemen is onmogelijk. Zodra je gespot bent, moet je zorgen dat je wegkomt, want hoe langer je blijft, hoe groter de groep wordt. Het voelt als een zombiefilm: onopgemerkt blijven is de truc, anders moet je rennen. Gelukkig fiets ik harder.

Ik heb het gevoel dat ik deze week dichter bij “het echte Afrika” ben gekomen. Bijna iedereen die ik hier ontmoet is donker, de dorpen zijn arm, maar de vrouwen kleurrijk gekleed. Marokko is zo groot en divers. Zodra je van de toeristische route afwijkt en de onverharde paden kiest, beland je in een totaal andere wereld. Fietsen door de uitgestrekte palmoases is een feest, maar ook hier voel je dat het niet goed gaat met de aarde. Veel palmbomen staan er slecht bij door toenemende droogte en een schimmel die de verzwakte bomen fataal wordt. Monoculturen maken het alleen maar erger. De oplossing? Nog meer water oppompen, wat de droogte verergert. Als de dadelindustrie instort, stort men zich op toerisme. En toerisme betekent zwembaden, wat weer leidt tot meer opgepompt water. Een vicieuze cirkel.

Wat ook opvalt is hoe gemakkelijk je in Marokko de leegte kunt opzoeken, terwijl je in de dorpen juist wordt geconfronteerd met de bevolkingsdruk. In 2001, toen ik hier voor het eerst was, woonden er 28 miljoen mensen. Nu is dat opgelopen tot meer dan 38 miljoen. Die bevolkingsgroei in combinatie met toenemende droogte belooft weinig goeds voor de toekomst.

Het hoogtepunt van vandaag is een uitzicht dat niet vast te leggen valt. Midden op de dag, na uren beulen tegen de wind, kijk ik uit over een eindeloze vallei. Een landschap waar de menselijke schaal volledig verdwenen is. Kleine groene stipjes van acacia’s bieden het enige referentiepunt. Zandduinen nestelen zich aan weerszijden van de vallei. Dit gaat tientallen, misschien wel honderden kilometers door. Hier fietsen is een ervaring op zich. Misschien iets voor een volgende keer.

De laatste 50 kilometer naar Zagora heb ik de wind in de rug. Ik profiteer ervan en vlieg bijna over de weg. In Zagora vind ik een winkel waar ik een biertje kan kopen om mijn fietsreis in stijl af te sluiten. ’s Avonds eet ik een tajine op een terras. Helaas zijn de pruimen op en moet ik het doen met een köfte-tajine. Lekker, maar niet te vergelijken met de pruimenvariant.


Ontdek meer van

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Geef een reactie

Nieuwste verhalen

Dit vind je misschien ook leuk

error: Inhoud is beschermd

Ontdek meer van

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder