Het is de laatste werkdag voor het weekend. We gaan van start met een bucket rate van $ 2,50. We werken ons helemaal het ongeluk en vullen 49 emmer: Katsjing. Na de pauze hoeft er allen nog maar een klein veld te worden leeggeplukt. Er hangen bijna geen druiven aan de struiken. Dit is erg jammer, want per emmer wordt er dit maal $ 2,80 gerekend. Met negen emmers schiet het cashen niet op. Jammer genoeg zijn we vandaag om 12.30 uur al weer klaar met werken. Hierdoor hebben we ‘maar’ $ 147,70 kunnen verdienen.
De werkweek loopt hier van donderdag t/m woensdag. Op deze laatste dag voor het lange weekend is het dan ook betaaldag. Doordat we nog niet bedreven waren in het plukken van de druiven, vallen onze opbrengsten tegen. De prijs voor elke emmer ligt gemiddeld wel hoog en omdat we agrarisch werk verrichten hoeven we maar 13 procent belasting te betalen. Gelukkig hebben we niet veel kosten hoeven maken en zijn de overnachtingen goedkoop. Om 14.00 uur komt Steve naar de camping met de gele enveloppen, bier en andere drankjes. In drie dagen (maandag t/m woensdag) hebben we toch nog $ 395 kunnen verdienen. Dit is natuurlijk helemaal niets in vergelijking met het data-entry werk in Melbourne, waarvoor we samen $ 200 per dag verdienden. Dit levert in ieder geval wel de betere verhalen op. ’s Avonds drinken we biertjes en wijn met de Belgen. Het is erg gezellig en we hebben de grootste lol. Zij zijn al bijna een jaar in Australië en hebben dat jaar vooral besteed in Western-Australia en de Northern Territories. Volgens hen is het daar vreselijk mooi. Queensland was ze erg tegen gevallen vanwege het toerisme. Zoiets hadden we zelf ook al begrepen. Zij willen straks naar Azië, dus wij konden hun op onze beurt weer voorzien van tips en adviezen. Zij hebben zelf ook een soort van Karel ervaring gehad. We kunnen er nu allemaal erg hard om lachen.