Weer gaan we verder. Veel te snel, want Floor en ik hadden hier echt nog niet weg gewild. Helaas moeten we naar Adelaide, want vanaf daar vertrekt de vlucht van Karel naar Melbourne. Hier balen we enorm van, want op dit moment zitten we 220 kilometer van Melbourne en 460 kilometer van Adelaide. We vinden het erg jammer dat we ons zo moeten haasten, terwijl de omgeving juist vraagt om verdere verkenning. Helaas is het nou eenmaal zo. Dit weten we dan voor een volgende keer. We gaan ons plan niet meer aanpassen voor een ander, want daar wordt niemand wijzer van. We rijden dus de 252 kilometer van The Grampions, via Horsham (voor de boodschappen) naar Keith. Gelukkig valt er in iedere grotere plaats goedkoper boodschappen te doen. Het wordt de kunst om inkopen te vermijden in de kleine dorpen. Versproducten kunnen dus wel een probleem gaan vormen. Vandaag kruizen we de grens met South-Australia, waarbij we er niet bij stil hebben gestaan dat het invoeren van groente en fruit niet is toegestaan. We moeten dus afscheid nemen van de net gekochte broccoli, aardappelen, uien en knoflook. Lekker is dat. Die fout zullen we hopelijk niet nog een keer maken.
We rijden door eindeloze graanvelden. De weg is kaarsrecht. We zijn erg blij met de cruise control. We hebben deze zo ingesteld dat we net iets langzamer rijden dan de maximum snelheid, zodat we nooit iemand hoeven in te halen. In Keith vinden we camping waar we voor $ 20 (powered) kunnen staan. In het naastgelegen gemeentelijke zwembad kan voor $ 2 worden gezwommen. Jeroen is de enige in het water dus baantjes trekken vormt geen probleem.