We slapen uit tot 9.00 uur in de ochtend en gaan direct op pad. Met de auto rijden we naar de douches om daarna relaxed en opgeknapt weg te rijden van de druivencamping. Het is hier zo vreselijk stoffig en de wind blijft maar waaien. Het grootste nadeel zijn de honderden, nee duizenden, nee miljoenen zwarte wormen. Het is een kruising tussen rupsen en duizendpoten. Overal zijn ze. Ze krioelen op de grond, ze kruipen via het tentdoek omhoog om zich vervolgens weer te laten vallen. De hele nacht door hoor je het getik van de aan de zwaartekracht onderhevige wormen. Bij het opruimen van de tent, tellen we er al snel 60 die de binnenkant van de tent hebben gevonden. Het in de voortent laten liggen van de werkkleding, resulteert in een zwarte massa. Het komt door de regen van de vorige week. Het schijnt dat de heuvels rond Adelaide in de winter helemaal vol zitten met deze beesten.
We zijn blij dat we even weg kunnen. Helaas is het weer niet goed genoeg om op het strand te liggen. In plaats daarvan toeren we door het noordelijk deel van de Fleurieu Peninsula. We rijden langs de zee met grote, brede, witte en vooral verlaten stranden. In de zon verwarmde serre van een restaurantje met uitzicht over de oceaan, verwennen we ons zelf met een cappuccino en een stuk gebak. We vinden $ 9,- eigenlijk wel duur, maar we moeten ons zelf af en toe wel kunnen verwennen. Langs de zee toeren is erg mooi. Het is een gevarieerd landschap van steile kliffen, brede stranden, een rif vlak voor de kust, duinlandschappen, de monding van een kreek in de zee. Het is hier zeker mooi. We bestellen een fish ‘n’ chips in een restaurant waar we te horen krijgen dat je een auto nooit in de tegengestelde richting van de straat mag parkeren. Dit kan je een dikke boete opleveren. Goed om te weten. Bedankt voor de tip en het eten, waarvoor we $ 6,- betalen en aan zee opeten. Helaas moeten we dan weer terug naar de camping om weer tussen de wormen te zitten. Maar eerst gaan we nog even langs een internetshop. We wisten al wel dat we ons verblijf in Australië kunnen verlengen met een tweede termijn, door drie maanden betaald werk te verrichten. We weten alleen nog niet hoe dat precies in z”n werk gaat. We vinden een formulier waarop de gegevens van de werkgever genoteerd kunnen worden. Als er in een jaar een arbeidshistorie van minimaal drie maanden wordt opgebouwd (buiten de stedelijke en toeristische gebieden), kan er een tweede werkvisum voor een tweede kaar worden aangevraagd. Wellicht komt dit nog eens van pas.