Floor en Jeroen aan het strand is vragen om problemen. De paasdagen zijn volledig verregend. De lucht is grijs en het is afschuwelijk koud. Australiërs praten veel over het weer, maar in de praktijk lullen ze maar wat. Vooral de mensen van de camping verkondigen begrijpelijkerwijs een hoop onzin. We komen te weten dat ze in het zuiden van Western-Australia een mislukte zomer hebben gehad en dat de winter nu al haar intrede heeft gedaan, zonder dat de herfst een kans heeft gehad. Het wisselvallige weer dat we hebben schijnt voor deze regio wel normaal te zijn in deze tijd van het jaar. In Esperance schijnt het zelfs vaker te regenen dan dat het er droog is. Door de Australische weermannen wordt een regenachtige dag omschreven omgeschreven als ‘a shower or two’. Als naïeveling ben je geneigd om dan de buien te gaan tellen. Dat moet je dus niet doen. We zijn dan ook blij dat we na het paasweekeinde weer verder kunnen.

We rijden door naar Albany, want we moeten echt aan het werk. We hebben nog maar $ 180,- op onze (Australische) bankrekening en nog ca. $ 80,- in contanten. Omdat het tweede Paasdag is zijn de kantoren gesloten, maar wel kunnen we al vast de mogelijkheden inventariseren. We hoeven maar 50 kilometer te rijden voor we in Albany zijn, wat een leuke verrassing blijkt te zijn. Albany is de oudste nederzetting in Western Australië met een historie die teruggaat tot 1826. Het centrum kent oude gebouwen en heeft een Europese uitstraling, door de smalle kronkelige straten en de Europese bouwstijl. Albany ademt daardoor een prettige sfeer. Omdat het nog steeds regent en geen zin hebben om direct naar een camping te rijden, gaan we ons te buiten in een relaxte en gezellige lunchroom. Het zit er vol met locals, dus het moet goed zijn. We bestellen eerst een mok thee en een mok cappuccino voor $ 4,50 per stuk. Maar wel zo lekker. We lezen ondertussen de krant, terwijl het gure weer aan de andere kant van de ramen blijft. In de krant staan regionale vacatures. Daar gaan we morgen maar eens achteraan. Aangezien het inmiddels tijd is geworden voor de lunch, zien we de lekkerste gerechten uit de keuken komen. Laten we eens gek doen. Dit doen we nooit en door niet te roken heb ik een hoop geld bespaard. We moeten niet vergeten dat er zoiets bestaat als genieten. Floor besteld een Italiaans brood, gevuld met gedroogde tomaat, spinazie en kaas. Ik bestel een Grieks gerecht. Wauw, hier hebben we goed aan gedaan. We eten iedere dag lekker, maar dit is genieten en verwennen. De rekening bedraagt $ 30,- Een forse aanslag op ons budget. We hebben dan ook het vertrouwen dat we zo werk hebben gevonden. Wie heeft er nou geen fruitplukkers nodig?

We vinden een fijne camping (Kalgan River) op 12 kilometer buiten Albany. We kunnen hier voor $ 18,- onze tent opzetten op een riante plek aan de rivier. We kunnen hier zelfs vuur maken, wat wel zo fijn is want kamperen is niet niet compleet wanneer er geen fik kan worden gestookt. Vooral nu de nachten zo koud zijn, is een vuur noodzakelijk. Van een mede kampeerder ontvangen we een paar moten Australische zalm die ze hier in de rivier heeft gevangen. Het heet dan wel zalm te zijn, maar het komt er toch niet bij in de buurt. De vis lijkt op een zalm, dus de Australiërs vinden dat genoeg reden om de vis een zalm te noemen.