Vandaag rijden we weer verder. We rijden om 10.00 uur weg om via eindeloze graanvelden en graslanden richting The Grampions te rijden. We doen voor de komende twee dagen boodschappen in Hamilton. Als we The Grampions binnen rijden, komen we al snel terecht in het deel waar de recente bosbranden hebben huisgehouden. Pas sinds twee weken is het vuur geheel gedoofd. Voor informatie rijden we via Halls Gap naar het noorden van het park. We rijden 80 kilometer door volledig platgebrand bos, waardoor we met eigen ogen zien was voor een gigantisch gebied er is verwoest. Het gaat maar door en door. Alles is zwart en verast. Langzaam aan komt er wel weer leven op gang. Hier en daar komen er al weer varens op en lopen er wat bomen uit. Het is echter volledig stil in het bos. Je hoort helemaal niets. Hierdoor hebben nu pas door dat het in het bos normaal gesproken helemaal niet stil is. Dit is erg bizar.

We gaan kamperen in een deel van The Grampions dat niet is verwoest door de brand. Er is een natuurcamping (Stapylton campground) waardoor we een permit hebben gekocht. We kunnen hier voor $ 11,- kamperen. Dit keer zijn er wel toiletten, maar geen douches en drinkwater. Het weinige opgevangen regenwater dat er nog is, lijkt al een tijdje te staan. Niet geschikt voor consumptie dus. Met dit soort kampeerplekken is wild kamperen echt niet nodig. Het is nu het heetst van de dag, dus alle dieren houden zich nu schuil en rustig. Er lopen grote mieren op de grond, maar de irritante vliegen zijn even verdwenen. Je ziet de lucht trillen van de hitte en er is absoluut geen enkel wolkje te zien.

We zitten midden in de bush, we zijn hier via een dirtroad naar toe gereden en we hebben een riant uitzicht. Er is hier ook weer een vuurplaats die we kunnen gebruiken, ondanks de ’total fire-ban’. Barbecueën mag schijnbaar altijd. We hadden eigenlijk kip voor op de barbecue, maar het waait echt te hard. Het zou echt te gevaarlijk zijn om een vuur aan te steken. We willen het niet op ons geweten hebben dat het restant van The Grampions ook nog eens afbrandt. In plaats daarvan maken we kip klaar in de koekenpan en maken kipburgers met kaas, tomaat en sla. Ons campingvoedsel is van een hoog niveau. Als de avond begint te vallen, komt ook het leven weer op gang. Het stikt hier van de kleinere kangoeroes. Die beesten komen heel dichtbij en poseren graag voor de foto. Het zien van kangoeroe is duidelijk niet echt bijzonder. Voor ons echter nog wel. Vanuit de auto hebben we ook al emoes (grote struisvogelachtige vogel) gezien.