De vuurtoren van Chipiona
In het najaar is het heerlijk rustig aan de Atlantische Costa de la Luz. Het is moeilijk voor te stellen dat het hier in de zomer totaal anders is. Dat dan de stranden vol liggen met roodverbrande lichamen die schouder en schouder opgebaard liggen. Dat er dan massa’s mensen uit de noordelijke delen van Europa, de hitte van Andalusië komen trotseren. Die dan de nu lege hotels en appartementen tot de nok toe vullen. Niet dat deze kust is verpest door beton, integendeel. Hoogbouw is hier niet te vinden en een flink deel van de Costa de la Luz bestaat uit natuur en brede stranden.
2.000 km fietsen over de Transandalus
Dwars door de bergen van Andalusië is een 2.000 km lange MTB route uitgezet. Deze grotendeels onverharde route gaat door de mooiste gebieden van Andalusië: de rauwe bergen van de Sierra Nevada worden afgewisseld met hellingen vol druiven en olijven. Witte dorpen en steden voorzien in aangename terrasjes voor tapas en cerveza.
Fietsen hier is niet makkelijk, dus weet waar je aan begint. De hellingen zijn hier lang en steil. Na een afdaling volgt altijd weer een pittige klim. De beloning is de rust die je als fietser nog vindt op deze wegen en paden.
Olijfgaarden in Andalusië
Meer dan 2.000 kilometer lang is de TransAndalus, een mountainbikeroute dwars door Andalusië. Tijdens een fietsvakantie heb ik een deel van deze route gefietst vanaf Malaga richting de Sierra Nevada. Het is een zware route door een landschap dat voor een groot deel wordt gedomineerd door olijven. Eerlijk gezocht vond ik de route maar saai en weinig inspirerend. Fietsen door de natuur is prachtig, maar een landschap dat bijna volledig in cultuur is gebracht wordt al snel erg saai. Vooral omdat mensen lijken te ontbreken. Ik moest dus anders gaan kijken om me niet te gaan vervelen. Zo ben ik gaan letten op patronen en begon dit te waarderen.
