De nacht is niet rustig verlopen, want het hotel en de lokale discotheek horen bij elkaar. Zelfs de oordoppen bleken niet bestand tegen het lawaai van de jeugd van Bershad. Het complex herbergt het hotel, een kapper, een tandarts en twee restaurants die de keuken met elkaar delen. Een van de restaurants is tevens het lokale café en de luidruchtige discotheek. Wij hebben een kamer op de 2e etage, wat we Nederland de 1e etage zouden noemen. In de Oekraïne is de 1e etage de begane grond. Over verwarrend gesproken. Onze gang vormt de verbinding tussen de twee restaurant en al het eten gaat langs onze kamer. Niet dat er veel uit wordt gegeten, want dat is voor de gemiddelde Oekraïner veel te duur. Dat verklaard ook waarom restaurants zo dun zijn gezaaid. Feestjes en partijen gaan wel gepaard met veel eten, maar dat is allemaal tevoren besteld. Het menu biedt dus vaak weinig inzicht in wat er echt is te krijgen en het meeste op de kaart is dan ook niet beschikbaar voor de toevallige passanten die wij zijn.

Vanwege slechte nachtrust konden we ’s ochtends maar moeilijk wakker worden. De afgelopen drie dagen hebben we ook nog eens bijna 300 km gefietst in de zomerhitte en zijn onze billen wel wat rauw. Het kan kortom dus geen kwaad om een rustdag in te lasten. Ontbijten doen we dan ook pas om 11.00 uur. Met gebaren en de paar woorden die we inmiddels spreken, slagen we er in een ontbijt met tosti?s, sap en koffie te bemachtigen. De serveerster blijken meer moeite met de bestelling te hebben dan wij en raken helemaal van slag. In tegenstelling tot ons, want wij zijn eigenlijk wel trots op het feit dat we er iedere keer weer in slagen onderdak en wat te eten te bemachtigen.

Bershad heeft het voordeel dat het omgeven is door water. Genoeg plek dus om een koele rustdag aan door te brengen. Aan het water vinden we een mooie plek op het gras aan het water. Onder de bomen en met een verfrissende bries. Er zijn een paar moeders, oudere vrouwen met paars-rood geverfde haren en een tiental jongens van een jaar of 10-12 die stoer zitten te roken. Wij vragen ons af wanneer de massa uit Bershad hier verkoeling komt zoeken, want in het stoffige Bershad is werkelijk niets te beleven. Tenzij je een meisje/vrouw bent in de leeftijdscategorie 14-25 jaar, want dan ben je de hele dag druk met je uiterlijk. Elk half uur het spiegeltje er bij. Zitten de haren nog goed? Check op de make-up, check! Het is meer een soort bevestiging zoeken van je (on)zekerheid in je eigen spiegelbeeld. Dit moet echt rete vermoeiend zijn. Het water van het meertje is lekker van temperatuur, een soort van schoon (er staan iets verderop twee fabrieken zwarte rook uit te stoten) en dus lekker om in te zwemmen. Wij vinden deze plek best. De hele middag chillen we de pan uit met een boek aan het water.