Het is de vierde keer in mijn leven dat ik in Žilina ben. Het is voor het eerst dat ik deze stad op de fiets en in de regen verlaat. Bij de TESCO doen we een laatste poging een regenbroek te vinden. Ook zonder resultaat. We proberen naar de Aldi te fietsen, maar daarbij komen we per ongeluk op de snelweg terecht. We besluiten dat we ons maar moeten laten natregenen in plaats van doodgereden worden. We gaan op weg naar Terchova. Het is 26 kilometer over een nagenoeg vlakke, maar wel een drukke weg. We raken geheel doorweekt en lichtelijk onderkoeld. Het landschap zal vast erg mooi zijn, maar op deze manier kunnen wij er niet van genieten. Voor Slowaken is Terchova wat Broome is voor de Australiërs; ze worden er poëtisch van. Voor ons is Terchova het dorp waar we voor vandaag besluiten te stoppen. Er is zo geen lol aan. Voor ? 20,- krijgen we een fijne kamer in een pension, met uitzicht op de bergen, de grijze licht en de woeste stroom die door het van toeristen verstoken, toeristendorp kolkt. Hoogtepunt van de dag wordt gemaakt door de maaltijd die bestaat uit een lokaal gerecht met brinza (kaas van schapenmelk)