De lucht is geel van het vele zand dat uit de woestijn komt aanwaaien. Door de straten slingeren sluiers van stof. De paar mensen die zich zonder auto op straat begeven, beschermen hun gezichten tegen de zandstralen. Vanuit onze comfortabele hotelkamer horen Mette en ik de wind gieren en brullen.
Van rustig fietsen is in Madagaskar geen sprake. ‘Vazaha! vazaha!’, klinkt het vanuit opgewonden kinderkeeltjes. Al van verre zijn we gespot door de kinderen die breed lachend naar
Fietsen in Cuba stelt ons voor een aantal uitdagingen. Idealiter stappen we elke ochtend zo vroeg mogelijk op de fiets. Als het buiten nog fris en koel is.
Waar ben ik eigenlijk mee bezig? Waarom ben ik hier aan het fietsen? Vind ik dit nog wel leuk? Deze vragen schieten door mijn hoofd als ik mij
Burgers, pizza’s en bier. Niet per se in die volgorde, maar dit is waar ik dringend behoefte aan heb na een maand op de Pamir Highway. Ik ben
Behaaglijk lig ik onder een dikke Micky Mouse deken in mijn eigen yurt op de Pamir hoogvlakte. Mijn gastvrouw heeft deze speciaal gekozen uit de dikke stapel dekens
Intens tevreden zit ik op mijn stoeltje voor mijn tent. Ik heb een mooie kampeerplek gevonden onder een paar fruitbomen op een schaars stukje vlak land. Onzichtbaar vanaf
Ik heb vijf dagen de tijd om de ruim 550 km door Turkmenistan naar Oezbekistan te overbruggen. Dit is de geldigheid van mijn visum die ik na veel
Ik heb dorst, een enorme dorst. Nog anderhalve liter water is er over van de in totaal 13 liter waar ik twee dagen geleden mee begon. Bijna 200
Het begint al langzaam donker te worden als ik op zoek ga naar een mooie en rustige plek om mijn tent op te zetten. Ik heb de veel
Voor de zoveelste keer komt er een auto naast me rijden met het raampje naar beneden en een breed lachend gezicht. Dat ik midden in een lange afdaling
Zwoegend worstel ik me omhoog. Het is de zoveelste berg die ik vandaag over moet. Een serieuze tegenwind, die krachtiger wordt naarmate ik hoger komt, maakt het nog
