
Italië | Donna Primi
Nu we weer zijn voorzien van een werkende elektrische fiets kunnen we weer doen wat we willen. We verruilen het vlakke Puglia voor de heuvels en bergen van
Home > fietsvakantie
Nu we weer zijn voorzien van een werkende elektrische fiets kunnen we weer doen wat we willen. We verruilen het vlakke Puglia voor de heuvels en bergen van
Voor de zoveelste keer zeulen we onze fietsen de trappen op van het station, om vanaf perron 1, 2 of 3 de trein naar Bari, Brindisi, Monopoli of
Ik heb vijf dagen om de ruim 550 kilometer door Turkmenistan naar Oezbekistan te overbruggen. Zo lang geldt het visum dat ik na veel moeite in Mashhad (Iran) heb weten te krijgen. Van mijn aanvankelijke optimisme is weinig over als ik me voor de vierde aaneengesloten dag tegen de wind in worstel, met temperaturen ver boven de veertig graden.
De lucht is geel van het vele zand dat uit de woestijn komt aanwaaien. Door de straten slingeren sluiers van stof. De paar mensen die zich zonder auto op straat begeven, beschermen hun gezichten tegen de zandstralen. Vanuit onze comfortabele hotelkamer horen Mette en ik de wind gieren en brullen.
Halverwege de ochtend zit ik met een koffie en een appelgebak op het terras bovenop de Col d’Iseran, met 2.770 meter de hoogste verharde bergpas van Europa. Er
Er staat een krachtige zuidwestelijke wind en wij ploeteren daar tegenin op onze route langs de Elbe. We passeren grote aantallen bepakte fietsers die in de aanbevolen richting
Van rustig fietsen is in Madagaskar geen sprake. ‘Vazaha! vazaha!’, klinkt het vanuit opgewonden kinderkeeltjes. Al van verre zijn we gespot door de kinderen die breed lachend naar
Fietsen in Cuba stelt ons voor een aantal uitdagingen. Idealiter stappen we elke ochtend zo vroeg mogelijk op de fiets. Als het buiten nog fris en koel is.
Waar ben ik eigenlijk mee bezig? Waarom ben ik hier aan het fietsen? Vind ik dit nog wel leuk? Deze vragen schieten door mijn hoofd als ik mij
Burgers, pizza’s en bier. Niet per se in die volgorde, maar dit is waar ik dringend behoefte aan heb na een maand op de Pamir Highway. Ik ben
Behaaglijk lig ik onder een dikke Micky Mouse deken in mijn eigen yurt op de Pamir hoogvlakte. Mijn gastvrouw heeft deze speciaal gekozen uit de dikke stapel dekens
Intens tevreden zit ik op mijn stoeltje voor mijn tent. Ik heb een mooie kampeerplek gevonden onder een paar fruitbomen op een schaars stukje vlak land. Onzichtbaar vanaf