Het begint bijna normaal te worden: vroeg opstaan onder het gekwetter van de vogels en met een stralend blauwe hemel, douchen, koffie zetten en dan naar het shopje voor een paar verse rohlik, salami en eieren. Het bevalt ons wel in Pribylina. Opgeladen rijden we naar Kvacany, voor een wandeling door de Kvacianska Dolina. Twee jaar geleden zijn we vanaf de andere kant door de kloof gefietst, tijdens onze fietsreis naar Odessa. Toen waren we de enigen, nu zijn er vele anderen. Slowaken welteverstaan. Verrassend is de afdaling halverwege de kloof. Daar treffen we een idyllisch plaatje aan van een nog werkende watermolen en een waterval zonder water. Bij het beklimmen van de waterval tref ik wel een man in lendendoek met naast zich een fles olijfolie. Na deze toch wat vreemde wending stappen we weer in de auto om naar Huty te rijden. Huty ligt aan het andere einde van de kloof, maar met de auto is het een flink eind over de pas. We rijden over kleine wegen door een stijl heuvelland. Het land is er groen en de dorpen bestaan uit houten huizen. Velke Borove moet een van de mooiste plekken van Slowakije zijn. Hier wonen zou geen straf moeten zijn, behalve dan dat er veel vaker lijkt te regenen dan alleen vandaag.

Het begint inmiddels erg hard te regenen. Terwijl we de pas weer overgaan worden we overvallen door een zwaar onweer. Het zicht is beperkt en de regen komt met bakken naar beneden. Flitsen snijden als messen door de zwarte lucht en de donker kraakt alsof de wereld vergaat. Het onweer lijkt ons te volgen, want tot aan de camping blijven de hoosbuien onze auto schoonspoelen. Een zwartgrijze masse wolken hangt tegen de bergen. Tientallen flitsen zien we inslaan op de toppen. Op de camping is het nat en koud. Gelukkig is er een restaurant waar we ons de warme maaltijd goed laten smaken. Ik bestel de specialiteit van aardappelpannenkoek met rund en varkenslever. Floor gaat voor een gerecht met pittig gekruid varkensvlees. Om het kampvuur ’s avonds te doen laten branden moeten we hard werken. In plaats van twee lucifers zijn er dit keer twee flinke scheuten lampolie nodig om het hout te doen laten ontbranden. Daarna duurt het nog zeker een uur voor we kunnen spreken van een comfortabel kampvuur.