Het regent en de lucht is grauw. Daarom besluiten we ons kamp op te breken en richting Bratislava te rijden, waar we over een aantal dagen hebben afgesproken met Rasti en Ivana. Omdat we vandaag wat kilometers willen maken, kopen we in Liptovský Hrádok voor € 10,- een vignet, waarmee we de snelweg opmogen. Tot aan Ružomberok en Martin kunnen we vervolgens lekker doorrijden. Daar vervolgen we onze weg in zuidelijke richting naar Prievidza. Daar vlakbij ligt camping Bojnice. De camping ligt bovenop een heuvel in een mooie omgeving, maar zonder uitzicht en langs de drukke weg vinden we maar niks. De camping aan het water in Nitrianske Rudno ligt dan wel erg mooi, maar de disco’s en bars op de camping vertrouwen we niet helemaal. Wij zijn tenslotte rustzoekende kampeerders. Verderop zijn we onder de indruk van het glooiende landschap, met heuvels vol met loofbossen en mooie vergezichten. Helaas zijn daar geen campings te vinden. Prievidza is een fijne plek om een rondje te lopen en te lunchen. In een natuurwinkel slagen we voor een fles olijfolie en honinglikuur voor Rasti en Ivana, zodat we ook niet meer verder hoeven te zoeken naar een cadeau.

Uit het boekje Rustiek kamperen in Tsjechië en Slowakije kunnen we kiezen uit een Nederlandse camping of een rustige camping met een cowboysfeer. Omdat we denken dat het eerste niet is wat we zoeken, rijden we naar de cowboycamping in Nova Bana. Dit dorp in de regio Banská Bystrica ligt in een erg mooie omgeving. Het land doet meer mediterraan aan dan Oost-Europees. Dat de zon flink staat te stralen aan de hemel helpt daar een boel bij. De kleine camping ligt aan een meertje dus we denken dat we onze plek voor de nacht wel hebben gevonden. Voor € 10,- mogen we hier niet alleen een nacht staan, we krijgen zelfs een geel bandje. Dat had ons moeten waarschuwen voor wat er zou gebeuren. We hebben onze tent net opgezet als er een grote groep dronken pubers verschijnt. De lompheid van die groep verdwijnt in het niet als er een tweede groep verschijnt die enorme hoeveelheden vodka begint weg te atten, terwijl ze de ene na de andere krat Pivo uit hun auto’s laden. Als we vervolgens ontdekken dat er rond het meertje een partycentrum is gevestigd, besluiten we dat het beter is om te gaan. Dit gaat geen rustige nacht worden. De avond is nog niet eens gevallen en de twee groepen pubers staan al te schreeuwen en te gillen. Goede beslissingen komen snel en daarom hebben we binnen zes minuten onze tent weer afgebroken en de auto volgeladen. Weg zijn weer.

Op de kaart zien we dat er rond Banská Štiavnica zes campings zouden moeten zijn. Via een spannende binnendoor route rijden we door donkere loofwouden, smalle wegen en langs steile hellingen. Waar brengt de Floor-Floor ons helemaal naar toe? Helaas blijken er helemaal geen campings meer te zijn. De campings hebben plaatsgemaakt voor chaletjes en pensionnetjes. We balen flink, want we hebben een groot deel van de dag in de auto gezeten en 300 kilometer gereden. Omdat Banská Štiavnica erg mooi blijkt te zijn, besluiten we om niet meer verder te rijden. We zijn gaar en chagrijnig. We vinden een pension in het oude centrum, waar we voor € 20,- een basic kamer krijgen met gedeelde douche & toilet. We zijn blij dat we er zijn en gaan niet lopen mokken. Lekker eten en slapen. Dat is waar we zin in hebben.