Het nieuwe jaar werd in Singapore op spectaculaire wijze ingeluid door een enorm vuurwerk boven de baai met op de achtergrond de wolkenkrabbers van deze mini staat, waarvan ook nog eens een bizarre lading vuurwerk werd afgestoken. Dit alles werd muzikaal omlijst door de een of andere opera. Aangezien we daar geen verstand van hebben, kunnen we daarvan alleen zeggen dat het geheel nogal dramatisch klonk, wat de vuurwerkshow ten goede kwam. Zo gingen we, opeengepakt tussen de 3,5 miljoen Singaporezen, het nieuwe jaar in. Het is alweer 2007. Het jaar waarin we thuis zullen komen, maar eerst twee weken vakantie met Emiel en Heidi. Met hen zijn we via Malacca, Kuala Lumpur en toen dwars door het midden gegaan, om in Kota Bharu in het uiterste noordoosten van Maleisië uit te komen. Omdat we vorig jaar al over een groot deel van Maleisië hebben beschreven, beperken we ons hier tot het noordoosten van het land.
Het noordoosten van Maleisië
Dit deel van het land begint eigenlijk bij de Taman Negara, waar we net als vorig jaar in een schuilhut in de jungle hebben geslapen, waarbij we wederom geen olifanten of tijgers hebben gezien, maar wel zeldzame civet otters en het Maleisisch roze nijlpaard. Het regende flink als gevolg van de moesson regens, waardoor we het water van de rivier in ruim 12 uur, bijna twee meter zagen stijgen. Omdat alles zich hier op het water afspeelt, was het erg vermakelijk om te zien hoe de longboats net voordat ze weg werden gespoeld werden gegrepen en ergens anders werden vastgelegd, waarna hetzelfde zich na een paar uur weer herhaalde.
Via de zogenoemde jungle spoorlijn, gingen we inderdaad dwars door de jungle met een trein uit het begin van de industriële revolutie. Hangen uit de ramen wordt een spannend spelletje, omdat er niet wordt gesnoeid. Je kunt dus maar beter niet achterom kijken. We gaan de met jungle begroeide bergen op en er dan weer af, waarbij we de indruk krijgen dat het deze trein ontbreekt aan remmen. De conducteur blijft echter relaxed, dus dan blijven wij dat ook maar. We komen aan in de landbouwprovincie van Maleisië: Kelantan. Veel rijstvelden, maar helaas ook weer de palmolie plantages die heuvel naar heuvel doorgaan. We lezen in de krant dat Nederland na China de grootste afnemer is van Maleisisch palmolie. Het wordt gebruikt door de voedingsmiddelen industrie en voor biodiesel. We komen tot de conclusie dat ook biodiesel geen duurzame energiebron is, want het regenwoud wordt in hoog tempo weggekapt om plaats te maken voor nog meer palmolie plantages.
Kelantan is een erg interessante provincies, omdat het erg is achter gebleven bij de economische ontwikkelingen in de rest van Maleisië, waardoor er nog niet zo veel heeft moeten plaats maken voor ‘vooruitgang’. Daarnaast is Kelantan een conservatieve islamitische provincie. Conservatief houdt hier in dat de bus langs de kant van de weg stopt voor het middag gebed. Dat de night market van Kota Bharu om 19.00 uur wordt ontruimd voor het avondgebed, maar ook dat alle vrouwen een zeer kleurige hoofddoek dragen, die ze combineren met hippe strakke kleding of een bijpassend gekleurde jurk. Het straatbeeld is als gevolg daarvan erg vrolijk. Er wordt dan ook veel met ons en over ons gelachen en zelfs de vrouwen kunnen recht in de ogen worden aangekeken, waarna er wederzijds wordt gelachen. Als dit conservatief is, dan weten we niet hoe je dat gedoetje in Nederland moet omschrijven. Het mooiste in deze provincie zijn de traditionele houten Maleisische huizen die hier nog in grote hoeveelheden zijn aan te treffen. De huizen zijn versierd met houtsnijwerk en het later toegevoegde wasgoed.
Het eten blijft in Maleisië een feest. Vanwege de mix van culturen (Malay, Chinees en Indisch) valt er veel te proberen en te combineren. Ontbijten kan met chicken rice of nasi lemak, maar het kan ook met roti pisang. Lunchen kan weer met roti pisang omdat dat zo lekker is, of rijst als je het inmiddels niet zat bent, maar ook kan je murtabak proberen. Het avondeten is pas echt een feest, omdat je kunt richten op een grote verscheidenheid aan hapjes, bijvoorbeeld blauwe rijst, saté of vis, maar je zou ook kunnen kiezen voor een nasi goreng kampung of tandoori chicken. Als toetje zou je kunnen vergissen in al die uitbundige chemische kleuren, maar dat kun je beter niet doen, want het smaakt allemaal een stuk minder goed, als dat je zou verwachten.. op de chocolade cake na dan! Kortom: ook culinair vermaken we ons prima.
En verder
We hebben vandaag weer afscheid genomen van Emiel en Heidi en morgen zullen wij de grens met Thailand oversteken om op weg te gaan naar Bangkok. Vanaf Bangkok reizen we dan direct door naar Cambodja, omdat we daar dan onze resterende tijd kunnen verblijven, mochten we dat land echt fantastisch vinden. Zo niet, dan zien we het wel weer. We hebben ook goed nieuws, want we kunnen melden dat we halverwege maart op een voor jullie onbestemde bestemming in Europa zullen terugkeren. Het einde van deze reis zit er nu dus hard aan te komen. Slik!
Ontdek meer van
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.