Oman is een schitterend fietsland. De hoofdweg van het zuiden naar het noorden is geasfalteerd en een avontuur op zich. Maar echt spectaculair zijn de vele wadi’s waarover je over een onverharde weg op ontdekking kunt. Een hele dag konden we hier fietsen zonder anderen dan geiten en kamelen tegen te komen.

Zonsondergang in de woestijn

De hele dag had ik gefietst door een monotoon landschap met een snoeiharde tegenwind. Aan het einde van de dag zocht ik een plek uit de wind en bij toeval kwam ik terecht een ondiepe vallei waar ik dit aantrof. Ik had maar een paar minuten voor deze foto, maar ik ben tevreden over het resultaat.

Kamperen aan zee

Het is een adembenemende waarover we fietsen. De weg kronkelt tussen de grillige roodbruine bergen van de Jebel Samhan en de azuurblauwe Arabische Zee. We passeren een paar strandjes, maar omdat het hard waait zijn het geen geschikte plaatsen om te kamperen. Er zijn wel een paar beschutte plekken, maar die zijn al in gebruik genomen. Het is vrijdag en dan gaan de meeste Omani er op uit om op de mooiste plekken te picknicken. Vaak blijven ze de hele nacht. Ik geef ze geen ongelijk.

Maar altijd is er wel een plek voor een klein tentje van een paar fietsers. Achter een paar grote stenen vinden we een beschutte plek met uitzicht op zee.

De haven van Masirah Island

Met een krakkemikkige vrachtboot varen we over naar Masirah. In twee dagen fietsen we een rondje over dit grotendeels ongerepte eiland, waar meer schildpadden aan land komen dan toeristen.

Deze traditionele vissersboten liggen voor anker in de kleine haven . De bemanning bestaat uit arbeidsmigranten uit Bangladesh die zo juist voorraden aan boord hebben gebracht om de komende week op tonijn te vissen.

Sterrenhemel boven Oman

Er is weinig leuker dan overnachten in de woestijn om daar de sterrenhemel te bekijken zonder lichtvervuiling. Voor deze plek zijn we een wadi ingefietst, waarvan het onverharde pad slechter en slechter werd. De laatste paar kilometer moesten we duwen en trekken, maar werden we beloond met een plek zonder mensen en een grandioos zicht op de sterren.

Een avond op het strand in Oman

In Oman is het niet heel moeilijk om op een totaal verlaten strand je tent op te zetten. Maar soms is het ook wel leuk om juist in de buurt van een dorp te kamperen, zodat je nog iets van het leven meekrijgt. Met het ondergaan van de zon, verplaatst het leven zich van het dorp naar het strand. Bootjes met vers gevangen vis worden uitgeladen. De ouderen wandelen heen en weer terug over het strand. De kinderen spetteren tot laat in het water. Het levert prachtige plaatjes op en mooie herinneringen.

Grand Canyon van Arabië

Midden in het Hadjargebergte ligt de Djabal Sjams. Met een hoogte van ongeveer 3.000 meter de hoogste berg van Oman. In de omgeving kun je fantastisch wandelen. Indrukwekkend is de ‘balcony walk’ over de loodrechte kliffen van Wadi Ghul. Het smalle pad slingert gevaarlijk dicht langs de afgrond van meer dan 1.000 meter. Niet voor niets heet het hier de Grand Canyon van Arabië.

Kamperen kan overal in Oman op de mooiste plekjes. Zo ook hier boven met uitzicht op dit indrukwekkende landschap.

Kamperen in het Dhofar gebergte

De bergen in het zuiden van Oman zijn vooral populair bij de Omani zelf en de Arabieren uit de buurlanden. Tijdens de jaarlijkse khareef in juli en augustus kleurt het Dhofar gebergte groen door de overvloedige regen die er dan valt. Alleen dan is het hier druk, want voor Arabieren is regen een bijzonderheid.

Wij vinden regen niet zo bijzonder, wel de hyena’s en de luipaarden die in deze bergen leven. Daarom kamperen we hier op een rustige plek met een grandioos uitzicht over de Dhofar.

De Sultan Qaboos Moskee

De Sultan Qaboos Moskee in Muscat is een prachtige plek. Het is de enige moskee in Oman die niet-moslims mogen bezoeken. Dat wil zeggen dat iedereen naar binnen mag. Maar elke moskee kan altijd van de buitenkant worden bewonderd. Tijdens het blauwe uurtje vind ik deze plek op haar mooist.

Kroonluchter in de De Sultan Qaboes Moskee

Iedereen die Oman bezoekt moet zich zelf het plezier gunnen om de Sultan Qaboos moskee in Muscat te bezoeken. Niet alleen is dit de enige moskee in het land die voor niet-moslims toegankelijk is, hier hangt ook een van de grootste kristallen kroonluchters ter wereld.

Helaas is het vaak erg druk in deze moskee en iedereen wil een foto maken van deze schitterende kroonluchter. Daarom kun je beter (zoals altijd eigenlijk) ’s ochtends net na opening gaan, zodat je in alle rust onder de indruk kunt raken van het interieur en dan met name van de kroonluchter onder de centrale koepel. De 14 m hoge en 8 m brede kroonluchter telt 1.122 lampen en weegt 8 ton en is gemaakt van Swarovskikristal. De kroonluchter is zo groot, dat er aan de binnenkant een trap is gemaakt voor het onderhoud.

Bahla fort

Oman is rijk aan natuur en cultuur. Het heeft een strategische positie op het Arabisch schiereiland waardoor het een belangrijke schakel was in de handel tussen Azië en Afrika. Er staan dan ook veel eeuwenoude forten, waarin de rijke historie zichtbaar is.

Blauwer dan blauw in Sur

Sur is bekendheid vanwege de dhows die er nog steeds worden gebouwd. Sur biedt echter veel meer dan dat. Gelegen aan de blauwe Golf van Oman, onder een azuurblauwe hemel is het een parel van een plaats om te bezoeken en simpelweg van het uitzicht te genieten.

Kamperen in Wadi Bani Khalid

Oman is één van de mooiste landen waar ik ooit ben geweest. De natuur is overweldigend en diverser dan je zou verwachten van een land dat voor het grootste deel bestaat uit woestijn. Zo zijn er in de bergen oases te vinden met water waar je in kunt zwemmen. Wadi Bani Khalid is misschien wel de mooiste van allemaal.

Overdag kan het hier erg druk zijn met grote groepen die van de cruiseschepen komen en een dagje highlights doen. Nog voor de zonsondergang is er van drukte niets meer te merken en kun je als fietser (met toestemming van de dorpsoudste) een rustig plekje zoeken voor je tent in de oase. Zwemmen onder de sterren in een oase als uit een sprookje. Wie wil dat nou niet?

Oud en nieuw in de Wahiba Sands

De jaarwisseling in Oman was legendarisch omdat er helemaal niets gebeurde op de plek waar ik was. Bij het invallen van de duisternis zat ik diep in de duinen van de Wahiba Sands. De zon maakte plaats voor de maan en de aan de steeds donkerder wordende hemel stonden steeds meer sterren te flikkeren. Vuurpijlen waren er niet.

Later op de avond ontmoette ik een lokale gids die het had gehad met zijn toergroep. Hij had zin in avontuur en plezier. Uit de koelkast van zijn gigantische Toyota Landcruiser toverde hij alle ingrediënten voor een cocktailbar tevoorschijn. Midden tussen de duinen proostten wij op het nieuwe jaar met een Mojito met een stevige tik.

In de Arabische Zee wordt nog steeds gevaren met de traditionele dhow. Met deze houten schepen worden al eeuwenlang goederen vervoerd tussen de Arabische havens, Iran en India. Langzaam maar zeker gaat deze traditie echter verloren en wordt de handel overgenomen door modernere schepen of vliegtuigen.

Traditionele dhow

In de Arabische Zee wordt nog steeds gevaren met de traditionele dhow. Met deze houten schepen worden al eeuwenlang goederen vervoerd tussen de Arabische havens, Iran en India. Langzaam maar zeker gaat deze traditie echter verloren en wordt de handel overgenomen door modernere schepen of vliegtuigen.

Maar ze zijn er nog steeds. In Oman zijn nog verschillende plekken te vinden waar deze traditionele schepen worden gebouwd. Ook vind je langs de kust plekken als deze. Hier zijn gastarbeiders uit Bangladesh bezig met het onderhoud. De opzichter was een Indiër die iets verderop stond. De eigenaar is een Omani en zorgt er wel voor zelf niet te hoeven werken.

The Bradt Travel Guide Oman