Het is ruim 300 kilometer over zandwegen, door kuilen en over hobbels, naar het zuidelijk gelegen Terkhiin Tsagaan Nuur (het grote witte meer). We steken de beboste bergen over, om weer in de lege Mongoolse steppe uit te komen. Boven op een pas hebben we zicht op een geweldig Mongools panorama. Hier stoppen we voor de lunch. Het opwarmen van de soep duurt alleen een eeuwigheid vanwege de ijle lucht. Het voordeel hiervan is dat we langer kunnen genieten van het indrukkende uitzicht. Aan de ene kant is het land lukraak voorzien van de witte gers van de nomaden en de verspreid staande kuddes met schapen, paarden en runderen. Door het ontbreken van water is het land aan de andere kant van de pas volkomen leeg.
De oncomfortabele, maar zeer indrukwekkende reis door het lege land wordt opgevrolijkt door de vele grondeekhoorns. Bij het zien of horen van onze auto schrikken ze zich een ongeluk. Ze snellen over de weg, rollen door het gras, vallen om, slippen weg en duiken op z’n kop hun hol in. Deze voor ons erg humorvolle paniekreactie wordt verstrekt als Aamaa op de claxon drukt; dan buitelen de grondeekhoorns over elkaar en duiken ze met z’n tweeën een hol in, waarvan de ingang er maar 1 per keer toelaat. Hilariteit alom. Ondertussen roken we sigaretten van het lokale merk Altai, waarvan we inmiddels niet meer hoeven te hoesten, vanwege de stoflongen die we hebben opgelopen door het rijden over deze wegen.
Rijdend door dit landschap horen we voor de honderdste maal dezelfde Mongoolse muziek. Aamaa heeft dan wel meerdere cassettebandjes bij zich, er is maar één tape die nog iets anders voortbrengt dan gekraak en geruis. De muziek past perfect bij het landschap en het meezingen door Aamaa is zeker een toevoeging. Hij kan bijzonder goed zingen, vooral het zogenaamde zingen van (uit) de keel kan hij erg goed en zuiver. De muziek van Hishigbayar & Delgerma gaat over liefde, trouwen, mensen en kinderen. Het mooiste nummer gaat over het onderhouden van lange afstand relaties. Omdat Aamaa in elk stadje meerdere schatjes heeft, kunnen we hem hier goed mee pesten.
Terkhiin Tsagaan Nuur ligt in een vulkanisch gebied en is omgeven door de kraters van de reeds geleden gedoofde vulkanen. Het diepblauwe water, midden van alle tinten groen van de steppe ziet er erg aantrekkelijk uit. Aan de oever van het meer zien we twee witte stippen staan, wat ons kamp voor de nacht blijkt te zijn. Het is hier alleen niet zo ontspannen als we hadden gehoopt. We waren al gewaarschuwd voor de vliegen in dit gebied, maar we waren niet voorbereid op een frontale aanval van miljoenen kleine vliegen die ons leven zuur proberen te maken. Het doordringende ‘bzzzzz’ is overal. Aangezien je hier prachtige wandelingen kunt maken in een vulkanische omgeving, besluiten we om straks met de tent de bergen in te gaan. Hopelijk vinden we daar meer ontspanning.
