3.04 – Mongolië | Mörön de gekste

3.04 – Mongolië | Mörön de gekste

We rijden over de hoofdwegen van Mongolië. Dit zijn niet meer dan zandwegen met flinke kuilen en gaten, die zich door het landschap slingeren. Ieder jaar liggen de wegen weer anders, omdat ze min of meer de gerkampen verbinden, die ook ieder jaar weer ergens anders staan. Bij een stop wil Aamaa worstelen. Hij is klein, maar zeer gespierd en sterk. Natuurlijk verliest Jeroen, maar er zal een moment komen dat er wordt gewonnen. Jeroen eet niet voor niets de hele dag door lamsvlees. De beestenboel wordt gevormd door een lucht vol vogels en een steppe vol met grondeekhoorns, aan paar joekels van marmotten en af en toe een vos.

We komen aan in Mörön. Een stad(je) tussen het niets. Helaas is er nog geen water beschikbaar, waardoor we even moeten wachten op de noodzakelijke opknapbeurt. Dan maar basketballen met de kinderen. De meest fanatieke jongen weet niet van ophouden. Niet zonder reden, want hij zit in het Mongoolse team en daarmee is hij zelfs in Novosibirsk geweest om tegen Rusland te spelen. Niet alleen heeft hij van Rusland gewonnen, maar ook maakt hij gehakt van de lange toeristen. Hij vindt het erg geweldig om Engels te spreken met de reizigers die langskomen. Wij vinden het wat minder om met hem te spelen.

We besluiten om op stap te gaan. Waar is het centrum van deze ‘stad’? We volgen de zandweg naar de enige kruising. Er valt op straat bijzonder weinig te beleven. Grote aantallen fanatieke of valse honden staan achter de omheiningen vol opwinding te blaffen en te kwijlen. Dit doen ze vast niet omdat ze ons zo aardig vinden. Voor de zekerheid wapenen we ons daarom maar wat wat stenen. Achter een groot standbeeld van de held van deze aimag (‘aimag’ betekent stam, maar wordt ook gebruikt om de regio aan te duiden), de heer Davaadorj, treffen we een groot uitgevoerde ger. Het is de lokale disco. Binnen is het een donker hol, waar de muziek van twijfelachtige smaak (R&B en rap) is en van nog slechtere geluidskwaliteit. Het is in deze discotheek niet de bedoeling om te zitten of ze zijn hier niet gewend aan bezoekers met lange benen, want de zitplaatsen zijn bijzonder oncomfortabel. De benen passen niet tussen bank of tafel. Na een paar lokale biertjes vinden we zitten ook niet meer nodig en dansen we de sterren van de hemel tussen en met de lokale jeugd. Het is maar goed dat we hier nooit meer terugkomen.

Abonneer
Laat het weten als er
guest

0 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
0 0 stemmen
Artikel waardering

Nieuwste verhalen

Zandpad door een groene theeplantage met tropische bomen in Dickoya, Sri Lanka
Sri Lanka

Sri Lanka | Bergen met thee

We verkennen Sri Lanka met onze eigen tuktuk en reizen naar de koele bergen vol theeplantages. We wandelen langs het nieuwe langeafstandspad, ontmoeten theeplukkers en verdiepen ons in de geschiedenis en cultuur van het theegebied. Ondanks economische uitdagingen zijn het

Lees verder »
Een idyllisch tropisch strand in Sri Lanka, omringd door hoge palmbomen en traditionele strandhutjes aan de rand van het zand.
Sri Lanka

Sri Lanka | Tempels en olifanten

Een avontuurlijke tuktuk-reis door Sri Lanka, van de tempels in de Culturele Driehoek tot de wilde olifanten in het zuiden. We laten de nationale parken links liggen en ontdekken olifanten langs de weg, zwemmend in meren en grazend op rijstvelden.

Lees verder »
Rode tuktuk geparkeerd op een tropisch zandstrand omringd door hoge palmbomen, Sri Lanka.
Sri Lanka

Sri Lanka | Monkey Business

Een avontuurlijke reis per tuktuk door Sri Lanka: ontdek de rijke geschiedenis, kleurrijke cultuur, prachtige natuur en waarom brutale makaken niet te onderschatten zijn.

Lees verder »

Dit vind je misschien ook leuk

error: Inhoud is beschermd

Ontdek meer van

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder

0
Zou graag je gedachten willen weten, laat een reactie achter.x