Vanuit Ulaanbaatar is het zestig kilometer met de bus naar Nationaal Park Gorkhi-Terelsj. Het is dan wel het meest toeristische deel van Mongolië, voor kamperen wel het meest geschikt. Langs het water van de rivier staan al vele stadse Mongolen te kamperen. Niet voor niets staat Mongolië bekend als de grootste camping ter wereld. Als een ware expeditie volgen we het heldere water stroomopwaarts. Op een grote open plek, op een hoogte boven het water, maken we ons kamp. Het landschap wordt gedomineerd door de kleuren groen en blauw. Het blauw van de oneindig blauwe lucht en het prettig kabbelende water. Groen van het dennen, waarmee de bergen rondom zijn begroeid. We kamperen naast een doorwaadbare plaats in de rivier, waar de hier vrij rondlopende paarden en koeien dankbaar gebruik van maken. Heen en weer en nog een keer.
Het is een warme dag en het water van de rivier lonkt. Niet alleen voor verkoeling, maar vooral om uiting te kunnen geven aan ons Nederlandse waterbouwkundige aard. Als eerste bouwen we een koelkast voor de meegebrachte pivo. Al snel bouwen we een strekdam, wat weer leidt tot een dieper zwembad. Hoe meer de dam vorderde, hoe moeilijker het werd. We werkten van beide oevers naar elkaar toe. De stroming werd sterker en sterker. Maar wij Nederlanders laten ons niet kisten en sluiten de rivier af, voor een paar seconden althans, want al snel stroomt het water net zo hard over de dam heen. Missie mislukt, maar het ging dan ook niet om het resultaat. Er is weinig mooier dan zinloze dammen bouwen.
De rivier waaraan we staan is diep genoeg om de uitlaatpijp van normale auto’s te verzuipen. Dat houdt de Mongolen echter niet tegen. Als volwaardige Mongolen rijden ze zich vast in het midden van de rivier. Dit gebeurt niet één, maar meer dan een tiental keren. Met man en macht wordt vervolgens geprobeerd de auto weer op het droge te krijgen. Ook Jeroen steekt zijn beste beentje voor, wat weer leidt tot een uitnodiging om te komen eten bij een kamperende familie. We worden volgestopt met mals lamsvlees en groenten van de barbecue. Al snel volgt de drank. Dit keer de gedestilleerde variant op de gefermenteerde paardenmelk. De smaak daarvan komt nog het meest in de buurt van dieselolie en maakt van ons dus geen liefhebber.
Wakker worden we door het geluid van vrolijk knorrende varkens en het zachte en tevreden gebrom van de koeien en de yaks rondom onze tent. Kamperen in de vrije natuur is het mooiste dat er is. Na het ontbijt vervolgen we onze trektocht langs de rivier. Een mooie wandeling langs het heldere water van de meanderende rivier. We ontmoeten een paar leraren uit de stad, die hier de zomer als semi-nomaden rondbrengen. Zij nodigen ons uit om onze tent naast hun ger te plaatsten. Het zou hier vanwege de rondzwervende wolven onveilig zijn. Niet dat we bang zijn om het geluk te hebben om een wolf tegen het lijf te lopen, maar zo’n uitnodiging slaan we natuurlijk niet af.
Omdat er om 8.00 uur ’s ochtends een bus vertrekt naar Ulaanbaatar, lopen we terug naar Terelsj. Het lijkt ons slim om onze tent op te zetten in een van toeristen verstoken gerkamp. Dat lijkt een goede beslissing. We worden uitgenodigd in de disco-ger, waar de verjaardag wordt gevierd van een van de lokale Mongoolse meiden. Er wordt gezongen, geborreld en nog meer geborreld. Het lijkt heel gezellig, maar de mannen zijn zo dronken dat we maar snel opstappen. Daarop stormt de meest dronken Mongool uit de disco-ger en trekt met een onbehouwen haal onze hele tent aan gort. Wat een godvergeten tyfus Mongool. Waarom?
Waarschijnlijk hebben we gewoon botte pech, maar we schrikken er wel van. Het positieve aan deze gebeurtenis is wel dat een andere familie zich over ons ontfermt. Onze spullen verhuizen naar elders en een naaimachine wordt aangerukt. Al snel wordt er driftig genaaid en heeft onze tent er een flinke toef karakter bij. Terwijl de dronken Mongool er door de minder dronken Mongolen van langs krijgt, overhandigen wij een tas met boodschappen aan onze redders van vandaag.
Ontdek meer van
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.