Eindelijk is de dag aangebroken dat we vertrekken. Een week geleden hebben we tijdens een kampeerweekend langs de IJssel in Deventer, afscheid genomen van onze vrienden. De laatste week zijn we druk geweest met het leeghalen van de woning in Deventer en het verhuizen van de weinige spullen die we willen bewaren. We hebben er bewust voor gekozen om het huis weg te doen dus ook bijna alle spullen. De hoeveelheid werk valt alleen erg tegen. Wat kan een mens toch een ongelooflijke hoeveelheid zooi verzamelen. Op de dag van vertrek, tot het moment dat we de sleutel moesten inleveren, zijn we nog druk bezig met de laatste loodjes. De loodjes die altijd het zwaarst wegen. We hebben de Bluebird volgeladen met onze rugtassen en de spullen die we tot Moskou nodig denken te hebben. Met de Bluebird gaan we namelijk op weg naar Moskou. Een rit die we samen met Martin en Brent gaan maken. Wegrijdend uit de volkse Jacobsonstraat worden we uitgezwaaid door de altijd dronken bewoners, waarvan er een nog nooit buiten Deventer is geweest en de ander ondertiteld moet worden wanneer hij aan het woord is. Wel is hij in staat om ons met een trompet uitgeleide te doen. Mooi toch?
We zijn weg uit Deventer. In Arnhem hebben we afgesproken met onze ouders voor een afscheidsetentje op het terras van een trapasrestaurant. Als de avond is gevallen nemen we emotioneel afscheid van onze ouders. Het is niet zomaar iets wat we gaan doen. De tijd om te vertrekken bereiken we om middennacht. Brent aan het stuur van de Bluebird en Martin er naast als de bijrijder. Floor en ik op de achterbank, want we zijn volkomen uitgeput. We zijn op weg naar RĂ¼gen voor de eerste stop. Na wat gezoek en gedoe, komen we om een uur of negen in de ochtend aan op de camping. Deze is gelegen aan het strand van het eiland RĂ¼gen in de Oostzee bij het plaatsje Binz. De vrouw van de receptie heeft 10 kilo ongemalen koffiebonen genuttigd of ze is nog ADHD-er dan Jeroen. We hebben in elk geval de indruk dat we welkom zijn. We blijken te kamperen aan een strand waar naakt de meest voorkomende uiting is. Jammer genoeg zijn het vaak de verkeerde mensen die naakt zijn. We zonnen en chillen wat. We kunnen zelfs zwemmen in de Oostzee. De buitentemperatuur bedraagt ongeveer 30 graden. We zijn blij verrast door dit gebied. Het is hier plezierig, het strand mooi en het water lekker warm en helder. Dit is een prima plek wanneer je er nog een keer een weekend weg wilt
De voornaamste reden om naar RĂ¼gen te gaan is Prora. Het is een betonnen kolos van vijf kilometer lang. Het zijn de restanten van het hotel dat Hitler in de jaren dertig heeft laten aanleggen. Zowel als werkverschaffingproject als voor de recreatie voor de arbeiders van het Derde Rijk. Het was de bedoeling om jaarlijks 14 miljoen mensen onderdak te bieden in het hotel. Hitler is hiermee de ‘uitvinder’ van het massa toerisme. Een deel is later opgeblazen door de Sovjets, maar verder grotendeels in tact gebleven. Het is dan wel vervallen, maar doordoor niet minder indrukwekkend. We vinden een mogelijkheid om het gebouw binnen te komen. Lange lege gangen en kapotte ramen. Fascinerend
Ontdek meer van
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.