Na een duik in het heldere water van de Oostzee en een uitgebreid ontbijt, stappen we in de auto en rijden we door naar Peenemünde. Het is de plek waar nazi-Duitsland een grote U-boot haven had. Ook was het de locatie was waar Werner von Braun werkte aan de V2. We zijn erg benieuwd naar de restanten, dus we worden steeds ongeduldiger als we verder het schiereiland oprijden. Het wordt helaas een anticlimax. Peenemünde is tegenwoordig niet veel meer dan een badplaats en een vliegveld voor rundvluchten. In de verte zien we wel wat bunkers, maar het is onmogelijk om dichterbij te komen. We komen te weten dat de Sovjets deze basis na de oorlog hebben gebruikt voor de stationering van atoomwapens en gevechtsvliegtuigen.

Van Peenemünde rijden we door naar Polen. We steken de grens over bij Szczenin (Stettin), waar we ons proviand bijvullen. Het is het plan om te kamperen aan het Jezioro Miedwie, waar we zelfs geen acceptabele vrijkampeerplek vinden. Bijzonder onvriendelijke mensen voerden hier de boventoon. We worden zelfs weggestuurd bij de enige camping, omdat we geen surfers zijn. Eh, we hebben opvouwbare planken mee! We worden hier niet vrolijk van. We kunnen geen slaapplaats vinden en we komen alleen maar buitengewoon onvriendelijke mensen tegen. Wat is het toch met Polen? We kopen toch maar een detailkaart van Polen, waarmee we om half tien ’s avonds in korte broek en T-shirt aankomen op een kleine camping in bij Gorzow Wielkopolski. We hebben de nog niet opengetrokken, of we hebben per persoon al tien muggenbeten te pakken. We zijn in een waar slagveld terechtgekomen. Mens tegen mug. Even lijken we te worden verslagen, maar een bijzonder rokerig vuur maakte een einde aan deze illusie. We halen de ingrediënten voor een geslaagde avond naar voren. Met bier, wijn en een barbecue hebben we het weer enorm naar ons zin

Onze tent blijkt waterdicht als we de volgende ochtend wakker worden in een zware regen en onweersbui. Dat is dan wel weer een voordeel. Het is een nadeel dat we de hele dag in de miezer regen door een landschap rijden dat afwisselend bos, bos, bos, moeras, meer, moeras en Noordoost Groningen is. De weg is slecht, zit vol met gaten en door de grote hoeveelheid vrachtwagens schieten we niet op. Wel komen we op plekken waar beren en wolven voorkomen. Op ontdekkingsreis naar een kampeerplek komen we vast te zitten op een verlopen zandweg. We spreken af dat we een Bluebird rijden en geen Patrol. Wel iets te laat, want we hebben een gat in de uitlaat. Volgens de monteur moeten we daar niet moeilijk over doen. Dit klinkt toch veel beter? Aan het einde van de middag richten we ons kamp in op de zoveelste verlaten camping die we tegenkomen. In verband met het goede weer, spannen we een paar zeilen, waardoor we een briljante plek hebben aan een meer bij Suwalki in het Wigierski Park Narodowy. We weten dat we tussen de bevers zitten, omdat de tanden zien staan in het hout langs de waterkant. Terwijl de regen steeds harder tegen het zeildoek slaat, bedenken we dat we ons 40 kilometer van Litouwen en 60 kilometer van Rusland (Kalingrad) bevinden, dat we in totaal hebben 1.723 kilometer hebben gereden, Moskou nog erg ver weg is en dat er te veel muggen op de wereld zijn.