Gelukkig is het gestopt met regenen als we ’s ochtends wakker worden. We kunnen daardoor alles rustig inpakken, onder een weliswaar loodgrijze, maar wel rustige hemel. In de supermarkt kopen we proviand voor onderweg en water voor in de bidons. Waarom drinken we in Tsjechië eigenlijk geen kraanwater? Het is 11 graden wanneer we op de fiets stappen. Hoe komen we zo snel mogelijk deze stad uit? De bordjes geven niet de juiste richting, waarvoor we over een te drukke weg, net niet in de juiste richting rijden. Het is bijzonder onaangenaam weer. We hebben een harde, kille tegenwind. Er kan niet worden beweerd dat het lente is. De eerste 25 kilometer na Kutna Hora zijn weinig boeiend. In de dorpen die we passeren is geen enkele activiteit. Het land is kaal, omdat de gewassen nog moeten opkomen. De hele ochtend horen we het razen van de gevechtsvliegtuigen die van de nabijgelegen luchtmachtbasis opstijgen en landen.

Verderop neemt het reliëf toe. Het nog kale landbouwgebied wordt afgewisseld met bossen en beekjes. De klimmetjes zijn zwaarder dan gedacht. We ondervinden lange hellingen met stijgingspercentages van 8-10 procent, met een enkele uitschieter van 11 procent. Onze benen zijn daar duidelijk nog niet aan gewend. Als we na veel gepuf en gevloek, bezweet en wel boven op het plateau zijn aangekomen, worden we beloond op het voor ons typerende en aantrekkelijke Tsjechië: Rustige dorpjes met goed onderhouden boerderijen, te midden van de groene en gele velden en tienduizenden paardenbloemen. De wegen worden omzoomd door linden, appel- en perenbomen en populieren op de lager gelegen delen. Aan de bosrand zien we een enkele ree. In de velen zien we de grote oren van de hazen boven het gras uitkomen. Het gekwetter en gefluit van de vogels is overal om ons heen.

Nadat we vandaag 49 kilometer hebben gefietst komen we rond 14.00 uur aan in Sec. We hebben geen zin en geen puf meer om verder te fietsen. Mede door de harde en koude tegenwind, was dit een zware dag. We komen terecht op een grote, geheel verlaten camping aan het water van een meer. Door de vriendelijke en humoristische eigenaar worden we gewezen op alle ruimte. ‘Weten jullie zeker dat jullie hier willen kamperen?’ Omdat het koud is krijgen we 40 % korting. De camping kost ons 140 KC (€ 5,55). Alle natte spullen van onze mislukte was van gisteren, hangen we opnieuw aan de waslijn. We genieten van een lange, hete douche en trekken al onze kleren aan. Met vijf lagen is het nog enigszins te doen. Het is tenslotte maar 9 graden. Het is dus in het geheel niet vreemd dat er geen andere masochisten zijn en dat de campingeigenaar niet zo goed begrijpt wat we hier doen.

Het is te koud om voor de tent te hangen en de tent is niet groot genoeg om de hele middag in rond te hangen. We nemen onze toevlucht in een restaurant in Sec. Daar brengen we een uur of vier door met lezen en schrijven, onder het genot van Pivo en hete thee. Ons ‘romantische’ diner wordt begeleid door rustgevend metal muziek. De halve dag chillen, eten en bier drinken voor 500 KC( € 19,80). ’s Avonds begint het weer aangenaam te regenen, terwijl het kwik niet boven de 9 graden uitkomt.