De afgelopen twee weken hebben we doorgebracht in de hoofdstad (Hanoi) en de bijzonder ontspannende omgeving van Halong Bay. Hanoi is een stad met 3,5 miljoen inwoners en 80 miljard scooters en motoren. Een volslagen gekkenhuis op straat. Veilig oversteken is alleen maar mogelijk door je met ware doodsverachting op de straat te begeven en rustig door te lopen. Grootste fout die je kunt maken is het versnellen van je pas of plotseling stil te gaan staan! Het leven speelt zich hier op straat af, wat niet zo vreemd is gezien het tropische klimaat. Alle Vietnamezen in Hanoi zijn ook handelaren. Overal winkeltjes op, aan en langs de straat. Elke straat heeft haar eigen soort winkels en producten. Alsof de gilden hier nog werken! Als je weet welke straat wat verkoopt, kun je hier alles krijgen. Vietnam is dan wel een socialistisch land, maar de mate van handelen laat dat zeker niet blijken (wat moeten ze wel niet denken van het kapitalistische westen?). Het mooiste aan Hanoi is wel dat je overal op straat kunt eten en bovenal een biertje kunt drinken op kleuterstoeltjes, voor maar 7,5 eurocent heb je een halve liter goed smakend vocht! Je zit dan wel in de goot, maar dan zit je wel gelijk goed, wanneer je te veel mocht drinken. Rustig een biertjes drinken is er natuurlijk niet bij, want ook dan weten de verkopers je te vinden. Dit maal zijn het dan voornamelijk de boekenverkopers. Alle boeken die je je maar kunt wensen, zijn verkrijgbaar. Gekopieerde exemplaren weliswaar, maar wat maakt het uit. Officiële exemplaren zijn in Vietnam toch bijna niet te krijgen. Voor een paar euro heb je zo weer een paar kilo boeken!

Vanaf Hanoi gingen we naar Halong Bay, ten zuiden van Hanoi. Met de trein gingen we eerst naar de havenstad Haiphong, maar doordat we ons hadden vergist in het treintijden systeem (niet te begrijpen), kwamen we daar te laat aan om de boot te halen naar onze bestemming: Cat Ba Island. Dit te laat komen had ook te maken met de snelheid van de trein. We hadden namelijk de slow train, dit is dan ook echt slow! Met 20 kilometer per uur raasden we naar het zuiden. Dwars door winkelstraten en vlak langs woonhuizen ging de trein. 5 uur voor een afstand van 100 kilometer. Naarmate we zuidelijker komen, neemt de snelheid van het transport af! In Haiphong worden we direct lastig gevallen door een akelig mannetje op een scooter, die beweerde te werken voor ‘Foreigner Security Office’. Natuurlijk! Zulke figuren zijn maar op een ding uit en dat is geld aan je verdienen. Mocht hij je ergens brengen dan zijn de kosten van hotels en transport plotseling een stuk duurder. We gingen naar een hotel, waar ons werd wijsgemaakt dat we op moesten schieten, voordat de kaartjes voor de boot van morgen waren uitverkocht. Natuurlijk! We liepen langs een loket dat (te dure) kaartjes verkocht voor de boot. Ze beweerden het enige kantoor te zijn dat kaartjes verkocht. Natuurlijk! We liepen langzaam naar de haven om in alle rust te lopen langs het grote aantal verkooppunten van boottickets. We worden achtervolgd door twee verkopers, wij geven aan dat de kaartjes toch echt goedkoper moeten, want we weten dat dat kan. We geven aan dat we toch echt geen haast hebben en dat we wel naar een ander gaan! We krijgen het beste compliment dat je van zulke mensen kunt krijgen: ‘You’re intelligent people’. Zeker waar, ‘we are tourists, but not stupid’. We verkrijgen uiteindelijk voor de juiste prijs de kaartjes voor de boot. Deze vertrekt de volgende morgen om 6.20 uur in de morgen. Die tijden hier!!

Halong Bay
Van Haiphong is het 2,5 uur varen naar Cat Ba Island in Halong Bay. Halong Bay bestaat uit 4.000 eilanden in de groenblauwe zee. Cat Ba Island is het enige bewoonde eiland. Op Cat Ba Island nemen we onze intrek in een hotel, waar we vanuit ons bed uitzicht hebben op de baai en de eilanden! Voor maar 3 euro per nacht is dat zeker geen verkeerde deal! Wat is er te doen in dit gebied? Genieten en relaxen! Na vier maanden reizen, waren we er wel aan toe om de zee te zien, aan een strand te liggen en te zwemmen in een warme zee. Een tropische zee was voor ons alle twee iets nieuws! De stranden hier op Cat Ba Island waren super chill en rustig, als je tenminste de mooiste nam om iets verder te lopen! Helaas was er twee weken geleden een tyfoon geweest, die Cat Ba Island een voltreffer had gegeven. Een groot deel van het strand was niet meer en de voorzieningen die aan het strand stonden waren gereduceerd tot een bende puin. Dit nam niet weg dat het een aantal dagen super chillen was. Wel een beetje vreemd om dat puin achter je te zien liggen (gedachten over de toeristen in Thailand na de Tsunami kwamen op?). De zee was warm en helder, de lucht blauw, de temperatuur hoog, het fruit vers en zoet, de vis vers! Wat een leven!

Na twee dagen kwamen onze vrienden,met wie we al twee weken in Vietnam hadden doorgebracht (Phil, Yan en Jennifer), naar Cat Ba Island. Met hen en twee Duitsers (Daniël en Carmen), die we op het strand hadden ontmoet, hebben we een boot met kok en kapitein gehuurd, om twee dagen en twee nachten rond te dobberen tussen de 4.000 eilanden! Dit was het mooiste dat we ooit hebben gedaan! Wat is er lekkerder dan een klein houten vissersbootjes, waar je op het dek onder de sterren kunt slapen, terwijl je in een tropische zee ronddobbert? Lekker zwemmen en snorkelen in de warme zee. Voor de eerste keer genieten van gekleurde vissen en koraal! Relaxen aan boord van de boot, terwijl de kok vers gevangen vis klaarmaakt! Duur zal je denken? Welnee, zolang je alles zelf regelt is alles zeer goedkoop! Hoe meer georganiseerd, hoe hoger de kosten en hoe minder rust en plezier!

Op Cat Ba is het bijzonder grappig toeven. In China was Floor de queen van de lage prijzen. Hier op Cat Ba zijn het de blauwe ogen van Jeroen die alles mogelijk maken. Na 8 dagen moesten we helaas wel weer weg. Het was tijd ook, want het is niet echt normaal wanneer je alles automatisch een stuk goedkoper krijgt omdat ze je inmiddels kennen: ‘price for you no problem!’.

Vliegen naar Laos
We moesten na 8 dagen Halong Bay weer terug naar Hanoi, omdat we 12 oktober zouden vliegen naar Vientiane in Laos! Vliegen? Ja! Zoals jullie weten hadden we het principe om Australië te bereiken zonder gebruik te maken van een vliegtuig. We vonden het nu echter een wijs besluit om de oversteek naar Laos met het vliegtuig te doen! Er waren namelijk maar twee grensovergangen die voor ons de moeite waard waren, om te gebruiken tussen Vietnam en Laos. De ene lag echter veel te veel naar het zuiden en de andere was allen te bereiken door middel van uitputtend transport. Een reis van 24 uur zou niet ongewoon zijn. Daarnaast wordt er geadviseerd om niet per bus te reizen tussen Noord-Vietnam en Laos, omdat de kans dat je in extreme mate wordt opgelicht, zeer groot is. Om geen gezeik te krijgen en ook om potentieel gevaar te vermijden, hebben we er daarom voor gekozen om dit keer het vliegtuig te gebruiken voor een afstand van 400 kilometer. We zitten inmiddels in de hoofdstad van Laos, Vientiane aan de Mekon rivier! Het is hier bijzonder relaxed en heet!

Vietnam en de Vietnamezen: Vervolg
Vietnam was voor ons een echte positieve verassing. Het noorden schijnt echter wel totaal anders te zijn dat het zuiden! Dat heeft natuurlijk ook weer met de geschiedenis te maken! Vietnam is een socialistisch land, maar buiten de enorme hoeveelheid rode vlaggen en propagandistische affiches is daar niets van te merken! Op straat hangen luidsprekers, die tussen vier en vijf ’s middags, worden gebruikt om op schelle toon van alles en nog wat kenbaar te maken! Wat is ons niet bekend! Er wordt echter door niemand aandacht aan besteed! Het aparte is dat socialisme in Vietnam niet heeft gezorgd voor een robotisering van de bevolking, zoals je dat wel ziet in China. De mensen hier in Vietnam zijn individuen en iedereen doet z’n eigen ding! De oorlog is echter nog overal aanwezig! Niet alleen door de continue stroom herdenkingen en festiviteiten met betrekking tot de zelfstandigheid en de oorlog, maar ook minder nadrukkelijk door de vele inzamelingen ten behoeve van de slachtoffers van ‘Agent Orange’. Agent Orange is het chemische goedje (ontbladeringsmiddel) dat de Amerikanen in miljoenen liters over Vietnam, maar ook Laos, hebben verspreid! Samen met de enorme hoeveelheid, niet ontplofte bommen, soort dit nog steeds voor veel slachtoffers. Het grondwater is op veel plekken extreem verontreinigd en kinderen hebben erfelijke afwijkingen. De Amerikaanse overheid weigert echter te erkennen dat ze iets hebben fout gedaan en weigeren daarnaast ook om de vele slachtoffers financieel te steunen. Vieze ratten zijn die Amerikanen. Voor Vietnam gebruikten ze de identieke oorlogsretoriek, als die ze nu voor Irak hebben gebruikt! Wat is er toch voor elementairs mis met de VS?

En verder
Wat ons opvalt is dat er maar een zeer klein deel van de reizigers zelfstandig reist. Wat ons opvalt is dat de meeste mensen georganiseerd op reis zijn! Nagenoeg iedereen boekt volledig georganiseerde trips naar de hippe bestemmingen! Resultaat is echter dat je altijd de hoofdprijs betaald en dat je exact hetzelfde doet en dus ziet als iedereen! We zijn daarom echter wel trots op dat wij alles wel zelf doen! Een jeep en een boot huren en dat soort dingen! We blijven daardoor bijzonder flexibel, zonder dat ons een programma door de strot wordt geduwd! Wat ons ook opvalt is hoe makkelijk iedereen met dollars loopt te smijten. De toeristenindustrie in Vietnam begint daar aan gewend te raken, waardoor er een schijn economie in stand wordt gehouden door veel te hoge prijzen. Mensen betalen zonder blikken of blozen 40 dollar voor een treinkaartje aan en reisorganisatie, terwijl de echter prijs 17 dollar is. Hetzelfde met fruit: voor nog geen dollar koop je een kilo fruit, veel toeristen betalen echter een dollar per stuk. Ga maar door. Onze mening is dat je daarmee moet oppassen wanneer je zelf deze landen bezoekt. Ten eerste raken de mensen gewend aan toeristen die dat soort malle bedragen betalen, waardoor toekomstige (low-budget) reizigers worden benadeeld. Ten tweede worden de prijzen op deze manier opgedreven en dat kan nooit goed zijn voor het realiseren van een gezonde toeristen industrie.