We staan om 5.00 uur op, want we moeten om 7.00 uur beginnen en we moeten ons kamp afbreken. We hebben gelukkig niet op de camping in Mt. Barker hoeven te staan. Het is nog pikdonker en er is geen maan. Opbreken voor gevorderden dus. We zijn dan ook erg goed op elkaar ingespeeld. Floor verzorgt het ontbijt en ik pak alles in. Alle meuk hebben we de avond er voor natuurlijk al ingepakt. Het is al licht wanneer we op de wijngaard aankomen. Het blijkt dat we maar met vier personen gaan plukken, wat we erg riant vinden. De ‘bucket-boy’, die op Hulk Hogan lijkt, geeft aan dat we het vandaag maar moeten uitzoeken. Zo hoort het: wij werken wel door en weten wel wat we moeten doen. In alle vrijheid knippen we de hele dag door. We hadden verwacht dat het een korte dag zou worden, maar dat werd het gelukkig niet. Tony wilde ons een volledige werkdag geven. We knippen zelfs druiven die zo rot zijn, dat ze niet meer door de ‘winery’ worden geaccepteerd. Ze gaan proberen er iets anders van te fabriceren. Tony is zeven jaar geleden begonnen met deze wijngaard. Hij beschikt duidelijk over genoeg financiele reserves, want de wijngaard kost $ 700.000 per jaar. De wijngaard moet dus wel een keer wat gaan opleveren om uit de kosten te raken. Dit slechte wijnjaar kunnen ze dus helemaal niet gebruiken. Feit is dat het wijn uit het zuiden van Western-Australia uit 2006 van zeer slechte kwaliteit zal zijn. Het is erg leuk aan het plukken van de druiven dat we er een hoop van leren. Na 9 uur te hebben gewerkt is het helaas gedaan voor vandaag. We hoeven geen werk meer te verwachten van Tony. We krijgen twee flessen wijn uit 2004 van de wijngaard van Tony. Dit gebaar vinden we heel bijzonder.
We zijn ranzig en vies en het is al bijna 17.00 uur. We hebben geen zin om naar de camping in Mt. Barker te gaan. We rijden langs de supermarkt, die hier al om 17.30 uur sluit, voor eten voor die avond. Dan rijden we in de richting van Perth. Volgens de campinggids is er een non-star-rated camping in Cranbrook. Da blijkt een prettige gemeentecamping te zijn, waarvoor we maar $ 8,80 hoeven te betalen. De beheerder is een heel oud vrouwtje, waarvan je zou willen dat het je oma was.
Waardeer dit verhaal
Je las dit gratis op www.bestemmingonbekend.nl, mijn digitale reisdagboek vol verhalen en foto’s van bekende en minder bekende bestemmingen.
Was het de moeite waard? Dan kun je je waardering laten blijken met een kleine bijdrage. Met jouw donatie blijft de koffie warm en de website draaiende – zo kunnen we samen blijven verdwalen in nieuwe verhalen en onbekende bestemmingen ontdekken.
I like to explore some more.
