Wat een heerlijk begin van de dag: wakker worden, ontbijten en meteen een duik nemen in de kristalheldere zee. Het water heeft een turquoise kleur die je eerder aan een tropisch eiland doet denken dan aan de Middellandse Zee. Onze nachtrust was perfect: geen muggen, geen lawaai – alleen de pure rust van Menasina.
Na ons ontspannen ochtendritueel rijden we naar Carghese, een levendig dorpje met een bijzondere geschiedenis, ooit gesticht door Griekse kolonisten. Hier begint onze eerste wandeling vanaf Plage de Pern, met als doel Punta d’Omigna. Deze prachtige kaap wordt gekenmerkt door een goed bewaarde wachttoren uit de Genueze tijd. De torens, die langs de Corsicaanse kust verspreid staan, herinneren aan de tijd dat het eiland een strategische plek was in de Middellandse Zee. Ze waarschuwden de bevolking voor piratenaanvallen en andere bedreigingen.
Het is schitterend weer, maar eigenlijk iets te warm om te wandelen. Gelukkig maakt het constante uitzicht op de zee en het vooruitzicht van een verfrissende duik de inspanning de moeite waard. Het pad slingert langs de kust en biedt adembenemende uitzichten. Na zo’n drie uur wandelen nemen we inderdaad een verkoelende duik in het heldere, lauwe water – een perfecte beloning. Na alle fysieke uitdagingen tijdens mijn fietstocht door de Alpen en onze tocht door Oost-Duitsland voelt dit bijna decadent.
Terug bij ons huisje genieten we van cocktails van ijskoude pastis en sinaasappelsap – een verrassend verfrissende combinatie. We eten eenvoudige pasta met tonijn en genieten van de rust. Maar de avond neemt een onverwachte wending.
De houten deuren van het huisje hebben aan de binnenkant glazen deuren. In mijn volle overtuiging dat die open staan, loop ik er met flinke vaart tegenaan. Het glas breekt met een oorverdovende knal, en ik val in een regen van scherven op de grond. Mette komt geschrokken aanrennen en treft me aan in een groter wordende plas bloed. Mijn knie heeft een diepe snee die er meteen serieus uitziet. Mijn gezicht blijft ongedeerd, maar mijn been vertelt een ander verhaal.
Het bizarre toeval wil dat onze buurman een dokter is. De beheerder schakelt hem snel in, en binnen no-time lig ik op de keukentafel. Ondanks dat de dokter duidelijk al een paar borrels op heeft, zet hij met vaste hand twee hechtingen. De avond eindigt met een verhaal dat later grappig zal zijn, maar op dit moment vooral pijnlijk is. Gelukkig blijft de schade beperkt, en Corsica houdt zijn charme – ook op dagen zoals deze.
Waardeer dit verhaal
Je las dit gratis op www.bestemmingonbekend.nl, mijn digitale reisdagboek vol verhalen en foto’s van bekende en minder bekende bestemmingen.
Was het de moeite waard? Dan kun je je waardering laten blijken met een kleine bijdrage. Met jouw donatie blijft de koffie warm en de website draaiende – zo kunnen we samen blijven verdwalen in nieuwe verhalen en onbekende bestemmingen ontdekken.
I like to explore some more.
