Vandaag besluiten we het rustig aan te doen. Na een ontspannen start rijden we naar Ajaccio, de bestuurlijke hoofdstad van Corsica, op ongeveer een uur rijden naar het zuiden. De stad is niet alleen historisch interessant, maar ook praktisch: er is een groot winkelcentrum met onder andere een Decathlon, waar we een nieuwe wandelrugzak en een paar andere spullen willen aanschaffen.
De rit begint veelbelovend. We passeren enkele prachtige baaien waar de harde wind voor spectaculaire golven zorgt. Het water spat op tegen de rotsen en de lucht is gevuld met zout – een typisch Corsicaans schouwspel. Het laatste stuk, door glooiende heuvels en stedelijk gebied, is minder indrukwekkend. Ajaccio heeft zo’n 70.000 inwoners en voelt veel drukker aan dan de rustige plekken waar we tot nu toe verbleven.
Het winkelcentrum blijkt gigantisch en overduidelijk gericht op zowel de lokale bevolking als de miljoenen toeristen die het eiland jaarlijks bezoeken. Alles wat je nodig hebt, is hier te vinden – en meer. Hoewel ik niet houd van dit soort massale complexen, is het handig en efficiënt om hier even snel alles in te slaan.
Na ons praktische uitstapje rijden we naar het oude centrum van Ajaccio, dat direct aan de haven ligt. De pastelkleurige gevels van de historische Genuese huizen geven de stad een charmante, mediterrane sfeer. Ajaccio is ook bekend als de geboorteplaats van Napoleon Bonaparte, en zijn geboortehuis – tegenwoordig een museum – trekt jaarlijks veel bezoekers. Wij slaan het museum over en kiezen voor een ontspannen wandeling door de smalle straatjes en langs de haven.
Tijdens de lunch strijken we neer in een restaurant met uitzicht op de haven. De gamba’s zijn verrukkelijk en de bediening is vriendelijk, wat het geheel tot een ontspannen ervaring maakt. Toch is Ajaccio druk. Vooral het verkeer valt op: door de lange lunchpauzes in Corsica heeft de stad maar liefst vier spitsuren per dag. Mensen rijden constant van en naar de buitenwijken, wat de smalle straten verstopt met auto’s.
Aan het einde van de middag keren we terug naar Menasina. Daar realiseren we ons weer hoe bevoorrecht we zijn met onze rustige uitvalsbasis. De serene sfeer van de bergen en baaien rond onze accommodatie past veel beter bij de manier waarop wij Corsica willen ervaren. Ajaccio heeft absoluut zijn charme en een rijke historie, maar het hectische stadsleven doet ons verlangen naar de natuur.
Corsica, ook wel bekend als La Île de Beauté, doet zijn naam eer aan. Dit eiland heeft ons al zoveel moois laten zien, en het voelt alsof we nog maar net zijn begonnen met onze ontdekkingstocht.
Waardeer dit verhaal
Je las dit gratis op www.bestemmingonbekend.nl, mijn digitale reisdagboek vol verhalen en foto’s van bekende en minder bekende bestemmingen.
Was het de moeite waard? Dan kun je je waardering laten blijken met een kleine bijdrage. Met jouw donatie blijft de koffie warm en de website draaiende – zo kunnen we samen blijven verdwalen in nieuwe verhalen en onbekende bestemmingen ontdekken.
I like to explore some more.
