Iedereen die dit gebied bezoekt, maakt een boottocht over de Li Rivier. Misschien wel de mooiste rivier ter wereld. Dit moet je dat natuurlijk niet doen op een van de die vele toeristenboten, waar je ook nog eens 450 RMB (ā¬ 47,40) per persoon voor moet betalen. Beter is het om voor 50 RMB (ā¬ 5,05) per persoon een privĆ© boot te huren om daarmee een paar uur te varen over het mooiste gedeelte van de rivier. Om de massa voor te zijn, vertrekken we om 8.00 uur met de bus naar een dorpje ten noorden van Yangshuo. Het vertrek met de boot kost even wat moeite, vanwege de aanwezigheid van politie op het water. Blijkbaar is het niet helemaal volgens de regels wat we aan het doen zijn. Er wordt dus even een geheimzinnig spel gespeeld, waarbij er wordt geseind, getelefoneerd, ingestapt, uitgestapt op een eilandje in de rivier, om vervolgens weer in te stappen. Ons maakt het allemaal niet uit, want het landschap is geweldig en het is ook nog eens erg gezellig. We liggen lekker te luieren op het voordek, terwijl het landschap bestaande uit honderden steile karstbergen, groene rijstvelden, waterbuffels en bamboe bootjes aan ons voorbij glijdt. We komen zelfs langs een plek die we herkennen. Het is het punt dat op elke biljet van 20 RMB staat afgebeeld.
De op- en uitstapplaats van de boot ligt in een klein, ontspannen dorpje waar het trage plattelandsleven zich afspeelt tussen de akkertjes met groenten en maĆÆs. De fruitbomen in de velden dragen limoenen. Het dorpje heeft een paar aantrekkelijke oude straatjes, waardoor we ons net zo traag als het ritme van het dorp doorheen bewegen. Het is een dorpje met een ĀminderhedenĀ bevolking, waardoor het extra vreemd is dat er in bijna elk huis een afbeelding van Mao hangt. In Ć©Ć©n huis zien we door de open deur zelfs een soort van altaar, waarboven afbeeldingen van Mao, Stalin, Lenin, Marx en Engels zijn geplaatst. Wij associĆ«ren deze personen toch met minder positieve zaken. Deze heren lijken hier helemaal niet op hun plaats.
Op de nightmarket van Yangshuo kun er in de open lucht gegeten word je maar wilt. De specialiteit is echter de ‘beerfish’. Voor een specialiteit vinden we deze lokale vis behoorlijk tegenvallen. Zoals gewoonlijk met al het eten wordt ook deze vis met een paar flinke slagen met een hakmes in stukken gehakt. Een onderscheid tussen graten, vlees, schubben en ingewanden lijkt zo op het oog niet te worden gemaakt. Ondanks de verfijnde bereidingswijze smaakt de vis meer naar modder dan naar bier. Gelet op de naam van het gerecht is dit toch enigszins vreemd. Beter is het om in het oude centrum van Yangshuo te eten. De menuĀs zijn Engelstalig en het personeel is bijna overal aardig en spreekt goed Engels. Ā Net buiten de drukke toeristenstraat is een straat met aan weerszijden restaurants en terrassen. Voor ieder restaurant staan een paar meisjes die je vragen bij hen op het terras plaats te nemen. We bekijken dan het menu, waarbij we ons laten leiden door de prijs van het bier. We willen niet meer betalen dan 7 RMB (ā¬ 0,70) voor een koude fles van 0,6 liter. Terwijl je op het terras zit komen er een grote verscheidenheid aan verkopers langs die je een minder grote verscheidenheid aan spullen proberen te verkopen. Meer geĆÆnteresseerd zijn we in het eten. Op onze laatste avond in Yangshuo genieten we van ons duurste maal ooit in China. We starten met een uiensoep en daarna volgt een grote verscheidenheid aan lokale gerechten. Dit alles voor in totaal 80 RMB (ā¬ 8,10)
Op het dakterras van Monkey Janes genieten we met onze Yangshuo vrienden van onze laatste avond. We zijn met een stel Canadezen, Engelsen en twee Amerikanen. De discussies tussen de twee Amerikanen zijn erg interessant, omdat de Ć©Ć©n een overtuigd republikein en de ander een overtuigd democraat is. De discussies zijn ook beangstigend want het is echt een wereld van verschil. Je begint je echt af te vragen of die twee uitersten wel goed kunnen blijven gaan binnen dat land. Ondanks onze tegenstellingen gaat de avond als vanzelf over in een dronken bedoening. Overigens mede mogelijk gemaakt door het Chinese bier dat wordt aangevuld met cocktails. Het wordt die laatste nacht weer eens veel te laat. De nacht eindigt zoals vele eerdere nachten met een zwempartij in het warme water van de Li River. Net als het water van deze wonderschone rivier moeten wij in beweging blijven. Dat is nou eenmaal de kern van reizen: het gaat niet op de bestemming, maar om de reis er naar toe.
Waardeer dit verhaal
Je las dit gratis op www.bestemmingonbekend.nl, mijn digitale reisdagboek vol verhalen en fotoās van bekende en minder bekende bestemmingen.
Was het de moeite waard? Dan kun je je waardering laten blijken met een kleine bijdrage. Met jouw donatie blijft de koffie warm en de website draaiende ā zo kunnen we samen blijven verdwalen in nieuwe verhalen en onbekende bestemmingen ontdekken.
I like to explore some more.
