We rijden vandaag langs het meest bekende en meest gefotografeerde deel van de Australische zuidkust: Port Campbell met de 12 Apostels. Voordat we met deze verkenningstocht gaan beginnen, onderzoeken we de kampeermogelijkheden langs de route. Al aan het begin van de route komen we langs een natuurcamping met alle rust en ruimte in een mooie omgeving. (Op dit moment staat er vijf meter verder een grote grijze kangaroo met twee kleinere naar ons te kijken.) Maar eerst rijden we verder langs verschillende uitkijkpunten met namen als: Gibson Steps, The Twelve Apostles en Loch Ard Gorge met het Blow Hole. Het zeer indrukwekkende landschap is ontstaan doordat het kalksteen langzaam maar zeker wordt weggeslagen door de kracht van de zee. Het landschap verandert continue, maar bestaat nu uit een aantal kalkstenen pilaren, diep uitgesleten baaien, bogen en dat soort dingen. Het ene moment kijk je naar de zee die tegen de 80 meter hoge kust beukt. Het andere moment zit je op een bijna wit strand in een uitgesleten, sprookjesachtige baai, uit te kijken op de azuurblauwe zee.
Dat je hier niet moet gaan zwemmen, wordt bewezen door de krachtige deining. Op bepaalde plaatsen kun je goed zien (en horen) dat het zeewater zich met een belachelijke kracht in de kloven perst. Het zeewater spuit op en in de kloven hoor je de knallen waarmee de ruimte wordt opgevuld. Nee, hier in het water terecht komen betekent een zekeren en pijnlijke dood. Laten we maar achter de hekken blijven. Het ritme waarmee de golven binnen komen is echt fascinerend om te zien. De zee is nu nog erg rustig. Omdat er geen land zit tussen deze kusten en Antarctica, hebben de zee en de wind vrij spel. Bij storm kunnen hier golven van 30 meter hoog tegen de kust aan beuken. Dan kun je hier maar beter niet zijn. Veiliger is het in Port Campbell, waar we een verkoelende duik kunnen maken in het ijskoude water van de Zuidelijke Oceaan. Dit is geen overbodige luxe, want het is vandaag bijna 40 graden.
Op het heetst van de dag rijden we terug naar de natuurcamping die we vanochtend al hebben ontdekt. Er zijn toiletten, warme douches en is zelfs drinkwater aanwezig. zelfs drinkwater. Na betaling van $14,50 mogen we staan waar we willen op het uitgestrekte terrein. Van dit soort prijzen worden wij een heel stuk gelukkiger. Een wandeling vanaf de camping maakt duidelijk dat we ook qua landschap erg mooi zitten. Via een pad langs een ondiepe rivier, komen we aan op het strand waar een enorme rotswand haaks op staat. De kleuren zijn hier fantastisch groen, blauw, grijs en beige. De stenen zijn waanzinnig uitgesleten door de schurende werking van de wind en het zand. Op de camping eten we pannenkoeken met kaas, fruit en maple-sirop. Kamperen met en hoge genotsfactor. Genot dat nog eens wordt verhoogd door het eerste kampvuur dat we bouwen. Zonder succes overigens, want aan krijgen we niet. Niet alleen werkt het hout niet mee, ook worden we geterroriseerd door wolken muggen. Jammer hoor.
Waardeer dit verhaal
Je las dit gratis op www.bestemmingonbekend.nl, mijn digitale reisdagboek vol verhalen en foto’s van bekende en minder bekende bestemmingen.
Was het de moeite waard? Dan kun je je waardering laten blijken met een kleine bijdrage. Met jouw donatie blijft de koffie warm en de website draaiende – zo kunnen we samen blijven verdwalen in nieuwe verhalen en onbekende bestemmingen ontdekken.
I like to explore some more.
