Het is Goede Vrijdag, wat betekent dat het lange paasweekend is begonnen. We hebben begrepen dat ‘alle’ Australiërs dit weekend gaan kamperen. Het kan dus betekenen dat het vinden van een kampeerplek wel eens moeilijk kan gaan worden. Omdat we geen zin hebben om op de huidige bushcamping te blijven, nemen we afscheid van Rasti en Ivana met de wens elkaar verderop weer tegen te komen. Via een slechte gravelroad, waar geen einde aan komt, komen we uiteindelijk dan toch op de hoofdweg richting Albany terecht. De bushcamping aan de westzijde van Fitzgerald slaan we over, want daarvoor zouden we nog eens 60 kilometer over een gravelroad moeten rijden, met het risico dat deze camping al vol zou zijn. Slechte gravelroads zijn niet goed voor onze auto. Alle onderdelen trillen dan los. We rijden door naar Waychinicup National Park, waar we ook weer via een dirtroad op een bushcamping terecht komen; een van de mooiste plekken op paarde. Het is een diepblauwe baai, omsloten door granieten rotsen en met groen omzoomde kampeerplekken aan het water. Helaas is deze camping helemaal afgeladen. Het zou ook te mooi zijn geweest. Niet veel verderop ligt Cheyne Beach Caravan park, waar ze nog net één plekje beschikbaar is. Wel op voorwaarde dat we deze voor het gehele weekend reserveren voor $ 22,- per nacht. Het lijkt ons verstandig om hier mee akkoord te gaan.
De camping zit vol met mensen die nogal veel spullen bezitten. Iedereen heeft een dikke four-wheel-drive, grote caravan of camper. Een ander groot deel van de mensen heeft een trailer met daarop een boot. Weer anderen hebben drie tot vier quads (een brommer op vier wielen) bij zich. Op deze camping houdt iedereen zich bezig met vissen, op het strand scheuren of beide tijdens verschillende delen van de dag. Het is duidelijk dat wij de minste bezittingen hebben van allemaal. De mensen hier hebben veel spullen en zijn wellicht materialistisch. Wij zijn geneigd dat direct af te keuren, maar waarom eigenlijk? Als je het je toch kunt veroorloven is er toch niets mis mee. Speelt ons calvinisme hier een rol?
De dag tussen Goede Vrijdag en Pasen wordt gekenmerkt door lekker weer. De zon schijnt, de lucht is blauw, het is windstil en het is aangenaam warm. We maken gebruik van de zonnige ochtend om alles weer eens goed schoon te maken, uit te ruimen en vervolgens weer in te ruimen. Op de speciale wasplaats, waar de overige campinggasten hun (grote) boten afspoelen, wassen we onze auto ook weer stofvrij. We zijn de enige uitslovers op de hele camping. Wij zijn ook de enigen die naar het strand lopen. De rest van de mensen gaat met de auto of op de quad. Het is dan ook niet vreemd dat de mensen hier nogal aan de dik zijn. Cheyne Beach is niet de meest beroerde plek op aarde, want het strand ligt op loopafstand en de zee is helder en kalm. We maken er dus een lekkere strandmiddag van en liggen een paar keer in het lekkere water van de baai af te koelen.
Waardeer dit verhaal
Je las dit gratis op www.bestemmingonbekend.nl, mijn digitale reisdagboek vol verhalen en foto’s van bekende en minder bekende bestemmingen.
Was het de moeite waard? Dan kun je je waardering laten blijken met een kleine bijdrage. Met jouw donatie blijft de koffie warm en de website draaiende – zo kunnen we samen blijven verdwalen in nieuwe verhalen en onbekende bestemmingen ontdekken.
I like to explore some more.
