Op het station van Hohhot krijgen we het net niet helemaal voor elkaar om zelf kaartjes te kopen voor de trein naar onze volgende bestemming. Met dank aan de Lonely Planet voor het vermelden van de Chinese karakters bij de plaatsnamen, kunnen we de Chinese karakters voor ‘Zhongwei’ overschrijven. Daarbij vermelden we het aantal kaartjes voor de trein en het tijdstip van vertrek. Het is wel zo prettig dat in China hetzelfde numerieke stelsel als bij ons wordt gehanteerd. 2 is gewoon 2. Lekker makkelijk. Als er wat verwarring ontstaat over de klasse waarmee we willen reizen, schiet een behulpzame Chinees ons te hulp. Twee kaartjes voor de hard-sleeper klasse kosten ons 226 RMB (€ 22).

Voor vertrek van de trein hebben we nog de tijd om te internetten, boodschappen te doen en een hapje te eten. Door een inval van de politie is het verblijf in het internetcafé echter geen succes. Waarschijnlijk zijn we getuige van een actie van de Chinese staatscontrole. Meer succes hebben we in het restaurant van het warenhuis, waar we kunnen aanwijzen wat we willen eten. Met een volle maag en een tas vol boodschappen (koekjes, water, noodles) gaan we weer terug naar het station. We moeten een uur voor vertrek op het station aanwezig zijn.

Er zijn twee wachtruimten, waarbij het treinnummer bepaald waar gewacht moet worden. Dit nummer staat niet alleen op het treinkaartje, maar ook op een groot bord. In de juiste wachtruimte gaan we in een rij staan, die ook weer correspondeert met het treinnummer van onze trein naar Zhongwei. Het is dus belangrijk het treinnummer te weten. Dat staat dan ook genoteerd op het treinkaartje. Een half uur van te voren start het ‘boarden’. Iedereen wordt in een rij gedirigeerd. Deze rij wordt strikt gehandhaafd. Als ons kaartje OK wordt bevonden, mogen we met de massa mee het perron op. Daar staat de trein al klaar. Ook het nummer van de wagon staat op het kaartje genoteerd. Dit nummer is terug te vinden aan de buitenkant van de wagon. De conductrice van de wagon wisselt het treinkaartje om voor een ander kaartje. Hierdoor weten wij welke plaatsen wij in de trein kunnen gebruiken en weet de conductrice waar wij er weer uit. Stipt op tijd wordt de fluit gefloten en rijden we het station van Hohhot uit. Het stationspersoneel staat kaartrecht in de houding op het perron, als ware het een militair eerbetoon.

De hardsleeper-klasse is eigenlijke en slaapzaal op wielen. Per compartiment zijn de bedden drie-hoog aan elke zijde opgestapeld. Vanwege het ontbreken van deuren is het compartiment niet af te sluiten. Het onderste bed is bedoeld om op te zitten voor wanneer er niet wordt geslapen. Van het middelste en bovenste bed kan alleen in horizontale positie gebruik worden gemaakt. Erg comfortabel, maar wel met het grote risico dat je in slaap valt. Je kunt ook zitten aan het gangpad. Comfortabel is dit niet, omdat je nergens tegen aan kunt hangen en omdat er van alles en nog wat langskomt. Doordat er in de trein standaard heet water aanwezig is, loopt iedereen af en aan met kopjes thee en bekers met instant-noodles Het treinpersoneel verdiend een aardige boterham bij door de verkoop van diverse etenswaren.

Het landschap dat achter de ramen voorbij glijdt, is niet bijzonder boeiend. In het agrarische gebied wordt voornamelijk maïs verbouwd wat wordt afgewisseld met zonnebloemen. Af en toe passeren we een stad, waarvan de bebouwing zich kilometers langs het spoor uitstrekt. Daartussen braken fabrieken en energiecentrales hun rook uit door hoge schoorstenen en koeltorens. Lang kunnen we niet van het landschap genieten vanwege de nacht die valt. Niet lang daarna vallen we in slaap. Een slaap die wordt onderbroken door de conductrice die ons weer wakker maakt. Om 2.45 uur rijdt de trein het nachtelijke station van Zhongwei in de provincie Ningxia binnen. 900 kilometer terug, in Hohhot, hadden we het ‘railwayhotel’ al laten reserveren. De naam van het hotel suggereerde een ligging nabij het station, wat op 50 meter afstand ook wel lijkt te kloppen. Voor 60 RMB (€ 6) hebben we hier een eigen kamer, waarvan de douche het alleen niet doet. Het oplossen van dit probleem doen we wel als we de nacht hebben afgemaakt.