De lege wegen van Marokko vragen om door een fietser te worden verkend. Na een van de passen over het Atlas gebergte wacht de fietser een lange en indrukwekkende afdaling naar de woestijn. Het land wordt kaler, leger, warmer en roder van kleur. Verkeer is er maar weinig, indrukwekkende landschappen des te meer.
Tevreden zitten Bas en ik in het zonnetje op het terras van een gasthof te genieten van onze tweede weißen. Nu de zon schijnt piekeren we er niet
We hebben onze tent opgezet in het hoge gras langs de Saar. De bodem is zacht en buiten is het stil. Na een lange dag fietsen vallen we
Ik heb altijd gedacht dat Luxemburg het meest saaie land ter wereld was. Een land vol bankiers, juristen en Europese ambtenaren die hun dagen vullen met saaie dingen.
