Vandaag vertrekken we van de camping in Mt. Barker. We hebben er vier nachten gestaan, waarvan we er maar drie hebben betaald door de chaotische administratie van de camping. Hebben we de hoge prijs van de camping toch nog kunnen compenseren. $ 16,- is veel te duur voor deze brakke camping die adverteert ‘je huis van huis’ te zijn. Ons verblijf op deze camping was enkel praktisch. Zo praktisch dat we zelfs de foto’s hebben kunnen uitzoeken op de televisie. Een totaal brakke camping, maar dan wel met een televisie. Er vliegt net een pelikaan over, die achterna wordt gezeten door twee kleine vogels. We rijden naar de 70 kilometer verderop gelegen Stirling Ranges, maar niet voordat we in de supermarkt eten hebben gehaald voor op de BBQ. Door de toppen van de Stirling Ranges worden de wolken net genoeg uiteengedreven, zodat het zonnetje kan doorkomen. Dit zonnetje voelt lekker.
De top heeft een hoogte van 1.200 meter en kan worden bereikt via een pad dat een lengte heeft van nog geen twee kilometer. Dit betekent dus een flinke klim. We beginnen met goede moed, maar die moed wordt al snel minder wanneer we zien dat de top in wolken is gehuld en dat er behoorlijk veel wind staat. We trekken er een tweetal conclusies uit: 1) dat we nat zullen regenen als we de wandeling doorzetten; 2) dat de afdaling door de gladde rotsen zeer onprettig zal gaan worden. We hebben daar eigenlijk helemaal geen zin in en zo mooi is het hier ook weer niet. Na een half uur te hebben gelopen keren we dus maar weer terug naar de auto. Terug in de auto balen we behoorlijk, want voor deze afgebroken wandeling waren we naar de Stirling Ranges gekomen. Wederom gooit het slechte weer roet in het eten. Voordeel is dan wel dat de vele regen van de afgelopen tijd voor genoeg drinkwater heeft gezorgd. Op de camping in Mt. Barker was het water niet te drinken door het vele chloor dat ze er aan hadden toegevoegd. Je vraagt je af waarom ze er zo veel chloor in doen. Een slok zwembadwater is lekkerder. Het ‘drinkwater’ in South-Australia was ook al zo ranzig. Doordat we een voorraad van 45 liter water bij ons kunnen hebben, hebben we nog altijd kunnen voorkomen om ranzig water te drinken. Als we lekker water tegenkomen vulen we direct onze watervoorraad.
Waardeer dit verhaal
Je las dit gratis op www.bestemmingonbekend.nl, mijn digitale reisdagboek vol verhalen en foto’s van bekende en minder bekende bestemmingen.
Was het de moeite waard? Dan kun je je waardering laten blijken met een kleine bijdrage. Met jouw donatie blijft de koffie warm en de website draaiende – zo kunnen we samen blijven verdwalen in nieuwe verhalen en onbekende bestemmingen ontdekken.
I like to explore some more.
